De WC Files

Mijn nieuwe jas is een vondst. Zo één waar je nog lang en gelukkig mee samenleeft, omdat ‘ie een verschoten shirt nog chic maakt. Tot je met elkaar naar de wc moet, dan blijkt het je ordelijke, opgeruimde persoonlijkheid nogal in de war te schoppen. Linkerflap omhoog, rechterflap ook en vooral die achterste niet laten hangen, want dan voel je nattigheid. Net als de jumpsuit. Dat je in je nakende niksie op een vreemd toilet zit, tot de knieën ontkleed, omdat je het een goed idee vond het aan-mekaar-pak te dragen naar een zakelijke afspraak. Awkward. Maar op de wc gebeuren dingen, gênante dingen, dingen die we met je willen delen, waargebeurde dingen. De namen van de slachtoffers zijn bekend bij de redactie.

On a rol

De vriendin in kwestie had een kek broekje, goed jasje, haar in de krul en ze ging óp naar de supermarkt, die (ter info) op tien minuten wandelen van haar huis lag. Ze voelde zich knap, ze voelde zich lekker, zelfs toen het kindje in de supermarkt een beetje verschrikt en met meelij haar kant op keek. Maar toen werd ze op de schouder getikt, of ze opgemerkt had dat de halve wc-rol nog uit dat kekke broekje slingerde, al vijf straten en een supermarkt lang? Uhm, nee. Knap lullig.

Een dipje

Een fijne flare als mouw, flinke oversized capuchon in puntvorm om het ensemble te laten rocken, even snel naar de wc en toen zat er ineens een luchtje aan. Had het puntje van de muts even triomfantelijk in de substantie van de pot geroerd. Het was een nummertje twee, voor wie de details wil. Werd het een heel bruingepunt mutsje van, ja.

Voor het blok

De dame zwierde terug naar haar date aan de andere kant van het restaurant. In een fenomenaal rokje, al zei ze het zelf. Een fenomenaal rokje dat ze zojuist in het kleinste kamertje even een goede zwieper langs het toiletblok had gegeven. Het blauwe Glorix-blok haakte aan. Onderweg naar haar tafel redde een vrouw haar, of ze wel wist van het blok aan haar rok. Toen zat er nog maar één ding op, achteruit de zaal uit.

Op een kiertje

De nood was hoog, op een drafje ging ze richting het bedrijfstoilet. De straal was, laten we ‘m van het ferme soort noemen en stond zo afgesteld dat ‘ie ruim baan had tussen de kier van bril en pot. En daar lag het plasje, triomfantelijk te wezen op de vloer. Wat je noemt: naast de pot piesen.

Op rolletjes

Ook in de categorie: sores op het werk. De complete rol in de pot laten vallen, waardoor het systeem natuurlijk ietwat verstopt raakt en dat de big boss op zijn/haar beurt wacht aan de andere kant van de dunne deur, terwijl jij ontelbare keren doortrekt om de smurrie weg te krijgen. Wat niet lukt, waardoor jij tot de elleboog de pot in moet om de obstructie te verwijderen. Om nog maar een keer door te trekken. Laten we het er maar op houden dat de boodschap duidelijk was.

Het tussendoortje

De man, jawel, de man, had net een stomende nacht gehad met zijn nieuwe liefde. Hij mocht voor het eerst ook bij haar ontbijten, dus toen ze nog in een diepe slaap was, ging hij voor zijn business naar het toilet. De slimmerd. Waar hij het een strak plan vond om halverwege de boodschap door te trekken, want daar werd de odeur vast minder van. Tót het toilet er de brui aan gaf, verstopt raakte, het water tot de bril omhoog kwam en hij, inderdaad, nog maar halverwege de boodschap was. Het is nooit wat geworden tussen de man en de vrouw.

To be continued, zeker weten. Al je anonieme wc-inzendingen mag je sturen naar adeline@amayzine.com. We vertellen ze graag in geur en kleur.