Deze woorden kun je beter nooit gebruiken in een ruzie

Ik weet niet hoe het bij jullie thuis gaat, maar onder mijn dak kan het nog weleens flink knetteren. We zijn heus gelukkig, hoor, maar kom op… Soms kun je iemand gewoon wurgen.

Als hij zegt dat hij om half negen thuis is van een borrel om samen Expeditie Robinson te kijken en het vervolgens half twee maakt. Ik noem maar iets, hè. Momenten dat je overweegt om de deur op het grote slot te draaien en hem richting hotel te bonjouren en zijn kaartjes voor Ajax door de plee te spoelen. Mannen… #!%*!%(!.

Toch is ruzie maken helemaal zo’n ramp nog niet. Het is best goed voor je relatie zelfs. Af en toe wat schreeuwen en wat frustratie kwijt lucht op. Je kunt niet áltijd poekie-poekie-lief en zoetjes doen. Soms haat je elkaar. En haat hij ook veel van jou. Heerlijk. En dan is het weer even klaar en gezellig, zo gaan die dingen in lange relaties. Maar wat je beter wel kunt leren, goede relatie of niet: let op dat je dit niet zegt tijdens een fiks partijtje bekvechten. Dan werkt het juist averechts en gaat het mis. En dan slaap je rond de kerstdagen toch opeens alleen.

Deze dingen slik je beter even in tijdens een big fight:

‘Doe eens rustig…’ Niemand op aarde wordt daar rustig van. Stoom uit zijn oren, dat idee.
‘Je moet gewoon…’ Heeft geen zin, want zo wijs je alleen met de vinger naar zijn acties en wat hij anders moet doen. Spreek vanuit je gevoel.
‘Je bent zo’n…’ Egoïst? Eikel? Zak en sukkel van de bovenste plank? Niet doen. Dat meen je ook helemaal niet. Bespreek de situatie, niet wie hij is. Zeg eerder: ‘Deze rotavond geeft me een naar en verdrietig gevoel.’
Ga niet gillen in 80 decibel. Kunnen ze niet tegen.
‘Je snapt mij ook nooit!’ Verwijten doen de truc helaas niet. Zo los je niets op. Hij begrijpt je vaak genoeg prima, ook al denk je nu van niet.
‘Je denkt altijd aan jezelf!’ Goed, kan soms een kern van waarheid in zitten, maar gebruik ‘m toch maar niet. Desnoods alleen even binnensmonds.
‘Je luistert nooit naar wat ik wil.’ Laat het ‘nooit’ weg en zeg het meer vragend: ‘Waarom luister je niet naar wat ik voel en waar ik nu verdrietig om ben?’
‘Gisteren zei je nog…’ Dat heeft niets te maken met dat gekibbel van het moment.
Alles met ‘haten’. Je haat ‘m heus niet. Over een uur is het weer koek en ei en is poekie weer terug.

Onthoud vooral tijdens een ruzie dat het een uitlaatklep is voor jullie allebei, maar dat je niet alles van tien jaar geleden erbij moet halen. Iets met oude koeien. Vergeet niet dat je na de ruzie nog graag een beetje normale avond op het bankje met hem wilt hebben. Maak het niet te bont. Schreeuw, tier en klaag en dan is het genoeg geweest. Je hoeft die arme man niet de grond in te boren tot diep in de nacht. Worden jullie echt niet gelukkiger van.

Nou, hup. Nu weet je hoe. Ruzie ze!