Dit is waarom je zijn telefoon checkt
Ik weet het nog zo goed. Ik had verse verkeer met mijn huidige geliefde. Mijn grote liefde die voorafgegaan was aan heus een leuke man, maar wel iemand die het iets minder nauw nam met de huwelijkse trouw. Laat staan als je niet getrouwd was. Afijn. Dat vertrouwen van mij, dat had een deukje. Een deuk. Een ravijn.
Of het al niet erg genoeg was, coachte hij presentatrices. Sylvie Meis, Renate Verbaan en ga zo maar door. Allemaal van het clubje jong, knap en beeldig met onbeperkt beschikking tot de coolste kleren en altijd perfect haar en de juiste wenkbrauwen (want zij zaten natuurlijk de hele dag in de visagie, zo dacht ik). Ik kon groen zien van jaloezie. Bij een muziekevent waarvan hij de host coachte, was ik mee. De presentatrice van dienst had haar koffers even in zijn kamer gestald omdat haar kamer nog niet klaar was. Volkomen logisch vind ik nu. Hét teken dat zij die nacht bij hem wilde slapen, vond ik toen. Na de opnames gingen we wat drinken met z’n allen. De presentatrice in kwestie bleek superaardig. En knap. En lesbisch. Dit zijn trouwens vragen die je niet moet stellen als iemand lesbisch is.
Toen besloot ik dat het maar eens op moest houden met mijn gedrag. Hij was bij mij, hij had voor mij gekozen. We hadden (en hebben) het geweldig en als hij ongelukkig zou worden, dan zou ik het wel merken.
Toch is het typisch iets van ons. De vragen stellen: ‘Met wie was je?’ ‘Waar hebben jullie het over gehad?’ of het dodelijke: ‘Waar denk je aan?’. Alsof hij serieus antwoord zou geven op die vraag als hij echt dacht aan een trio met je beste vriendin en de buurvrouw tegelijk. In Happinez schrijft relatietherapeute Esther Perel over dit fenomeen. Want gelukkig zijn jullie net zo erg als ik als ik Esther moet geloven. Dat deze vragen je relatie niet helpen, lijkt me duidelijk. Maar wat moeten we dan doen?
De raad van Esther:
1. Vraag jezelf af waar je argwaan vandaan komt
Is je partner ooit vreemdgegaan? Ben je misschien zelf ontvankelijk voor anderen? Was je vader een vreemdganger? Je ex? Kortom, probeer te destilleren waar je gevoel van onveiligheid vandaan komt.
2. Benoem het
Zeg dat het misschien heel onaardig en wantrouwend overkomt, maar dat je bij jezelf een bepaalde vorm van jaloezie voelt. Leg de situatie waarin dit zich voordeed uit zodat hij je wantrouwen kan wegnemen. Misschien zit er inderdaad iets, maar waarschijnlijk berust alles op een misverstand. Houd het bij jezelf. Jij bent jaloers, geef hem daar niet de schuld van. In mijn geval kon mijn geliefde het wegnemen en vond hij het ook wel een soort van schattig. Blijkbaar was ik bang om hem kwijt te raken.
3. Wil niet alles weten
Zoals Esther het benoemt: vuur heeft zuurstof nodig, een relatie ook. Accepteer dat je niet alles weet van je partner. Dat kan nu eenmaal toch niet en door dit soort vragen te stellen maak je het er evenmin leuker op. Dus houd je mond en koester het mysterie, dat zal de liefde alleen maar brandend houden.
P.S.: Heb je echt keiharde vermoedens, dan mag je van mij op onderzoek uitgaan. Telefooncheck, e-mail: alles. Maar meestal zitten we natuurlijk maar wat te zemelen en te zaniken.