12 dingen die je nog niet wist over je favoriete Oreo-koekje

De Amerikanen kunnen niet meer zonder en ook steeds meer Nederlandse snackers willen alleen nog maar Oreo-koekjes. Dat het koekje perfect matcht met een ijskoud glas melk weten we, maar wat weten we nog meer van het kleine zwarte koekje? Ik praat je even bij.

1. In 1912 ging het eerste koekje over de toonbank. Sindsdien is het beste koekje de bestverkochte zoete snack van Amerika geweest. In totaal zijn er sinds 1912 wereldwijd al 450 miljard Oreo’s verkocht.
2. Waarom de naam Oreo? Niemand die het weet.
3. De National Biscuit Company opende in 1898 een bakkerij tussen 15th en 16th Street in New York, waar het eerste koekje de oven uit rolde. De straat is inmiddels officeel benoemd tot Oreo Way.
4. De mierzoete witte vulling werd oorspronkelijk gemaakt van reuzel (varkensvet, ja), maar inmiddels stapten de makers van de zoete snack in de 90’s over op plantaardig vet.
5. De verhouding koek/vulling is in ieder koekje precies gelijk: 79% koek, 21% vulling.
6. Terwijl jouw lief hap snap een koek naar binnen stopt, draai jij waarschijnlijk eerst de bovenkant eraf voordat je aan de crème begint. En je bent niet de enige die dat doet…
7. De Oreo heeft in de afgelopen jaren heel wat verschillende namen gehad. Zo begon het koekje zijn leven als Oreo Biscuit, werd het vervolgens Oreo Sandwich en nadat het de Oreo Sandwich werd, gaat het gitzwarte koekje nowadays als Oreo Chocolade Sandwich Cookie door het leven.
8. Er werden in 1912 twee smaken uitgebracht, maar helaas was de citroen-meringue niet populair genoeg om te blijven. Vind ik toch jammer.
9. In de Verenigde Staten verkopen ze de meeste Oreo’s, maar in Venezuela, Canada en Indonesië worden er ook heel wat rollen weggesnackt.
10. Het duurt 59 minuten om één Oreo te maken.
11. Naast de oersaaie maar nog altijd lekkerste normale variant zijn er wereldwijd nog vijfentwintig andere smaken gemaakt.
12. Oreo’s schijnen net zo verslavend te zijn als cocaïne. Amerikaanse wetenschappers van het Connecticut College deden onderzoek bij ratten. Wat bleek? De diertjes raakten net zo verslingerd aan het eten van Oreo-koekjes als aan cocaïne en morfine.