Exit grote stad: het dorp is waar je wil wonen

In de drie eerste weken dat ik op de Dappermarkt woonde, was ik twee fietsen lichter en tien parkeerboetes rijker. Ik hou van de grote stad, maar ik ben niet zo gemaakt om er te wonen. Als ik fiets, eindig ik in een spagaat op de tramrails en ik presteer het om op zaterdagmiddag rond twee uur terecht te komen in gekke groeperingen in de Kalverstraat. Wat ik zeg: niet voor gemaakt.

Daarom bewoon ik de kleine steden en af en toe een dorp. Is wel zo overzichtelijk. Niet denken dat het iets met het dorp en het meisje is, want ik woonde vier jaar in Amsterdam en vier jaar in Rotterdam. Ik heb m’n fair share aan stads wonen wel gehad, maar een stad van het kleinere slag is waar ik lekker op ga. Ik vertel je waarom. Je hebt een huis met minimaal drie kamers – wat een utopie is als je grootstedelijk woont – voor onder de 1000 ekkies per maand, wat een nog grotere utopie is als je grootstedelijk woont. Je kunt voor één euro per uur je auto downtown parkeren. Ha, u-to-pie. Maar je hebt mooi wel alles binnen een straal van één kilometer, van HEMA tot dat kraampje waar je die goddelijke, groene olijven haalt.

Maar nu kwam Nationale Nederlanden met nieuws, nieuws waar ik even flink van moest grinniken. Ik val normaal niet zo in de categorie trendsetters of early adaptors, maar nu blijk ik er zomaar één te zijn. Want het zit zo: bijna niemand wil nog huren of kopen in de stad. Maar tien procent ziet een stulpje van drie hoog achter in de Randstad zitten en de rest koopt liever in een dorp of een stad van klein formaat. Ha. Achtentwintig procent van het zoekende publiek gaat voor het durp, drieëntwintig procent kiest voor doorsnee stedelijk en vierentwintig procent zoekt in de kleinere steden. Bij die laatste groepering hoor ik. Als early adaptor, dat dan weer wel.

Het dorp is populairder dan ooit. De tegenbeweging is áán. De prijzen op het platteland gaan binnen nu en een jaar door het dak en in de stad kun je weer lekker onbeschoft laag bieden. De burgemeester van Lutjebroek voert parkeertarieven in de dorpskern in, want die mensen uit de stad weten toch niet beter. En de horeca floreert aan de kneuterige dorpsstraten, want de dorpelingen gaan ineens  uit eten. Het dorp, het dorp, als je Wim Sonneveld luistert dan snap je het wel.

Ga ik nu nog even snel kopen, voor de trend doordringt in de stad. Joejoe, je early adaptor.