De 48 kapsels van May

Ik vind mezelf een redelijk stijlvast type, maar toen ik gisteren met Annick door ons Amayzine-fotoalbum bladerde, kwam ik toch tot andere conclusies. Mode verandert, maar dat haar van mij, dat heeft ook vele gedaanten gekend. Komt ongetwijfeld omdat ik maestro Leco vaak de vrije teugel geef als ik in zijn stoel zit. Hij kijkt naar mij, naar buiten, voelt door mijn haar en krijgt dan iets binnen. Noem het een visioen, noem het een kapsel, maar ik vertrouw hem blind en hij knipt me uit mijn comfort zone. Dat wat ik bij mensen met kleding hoop te doen (kies eens niet voor dat veilige zwart, kijk eens hoe vrolijk je wordt van een panterprintje) doet hij met haar. Daarom ging ik van redelijk kort donker naar lang en blond met pony. En eigenlijk alles wat daartussen zit. Daarom, speciaal voor Leco, een vogelvlucht door mijn hairdo’s van de afgelopen vijf jaar. Ik krijg er spontaan enorme Leco-drift van. Je ziet over een paar weken wel wat het geworden is.