Het is waar: je relatie verandert als je zwanger bent

Meneer komt de deur binnen gewandeld en lacht. Zomaar. Hij zegt iets liefs en kust me weliswaar langer dan 0.351 seconde gedag.

De man des huizes is blij. Hij wordt vader en vindt alles énig. Hij had er het liefst al drie gehad, geloof ik. Maar nu ik zwanger ben kan zijn geluk niet op. Mijn geluksgevoel is soms een beetje verdwaald in alle vier miljard hormonen, maar goed. Ik vind het soms vooral spannend, hij niet. Ik pieker, hij niet. Ik zucht en huil en twijfel, hij kijkt voetbal. Hij stelt gerust en dat is hard nodig.

Vaak wordt mij gevraagd door kennissen, collega’s of vriendinnen: ‘Is het nu anders met Billy nu je getrouwd bent?’ Nou eh, nee. Eigenlijk niet. Ja, we zijn gelukkig, maar dat waren we al. We hebben een krappe maand of twee kunnen teren op dat witte brood, want toen kwam daar de positieve zwangerschapstest al aanwaaien. En dus kwam de volgende vraag op de proppen: ‘Is het nu anders met Billy nu je zwanger bent?’ Ja. Zéker.

We zijn wat liever voor elkaar. Rustiger, ook wel, logisch. Maar wat zoeter, braver, kleffer. Verliefder zelfs, denk ik. Mag ook wel even, want we worden over een maand of vijf vader en moeder. Ons leven gaat nooit meer hetzelfde zijn. Sterker nog: we zullen nooit meer gewoon samen klef kunnen zijn, want er komen er twee aan. Gelijk een huis vol. Gelijk een heel gezin. Daar waar hij staat te springen, twijfel ik nog weleens aan al het onbekende en nieuwe. Ik verlang nog weleens naar het oude leventje, dat nu al ver weg is. Hij snapt mijn soms heftige emoties. Hij brengt me naar het werk, naar de dokter als het moet, mist geen enkele echo. Hij luistert en probeert mee te doen met alles. Dat helpt. Natuurlijk moet ik het vooral zelf doen, dat zwanger zijn, maar het voelt zo minder alleen.

En dus ben ik juist in deze tijd maar wat blij dat we zo verschillend zijn. Ik pieken en dalen en janken en huppelen – alles door elkaar. Hij rustiger, gecontroleerder, praktischer – een echte man. Hij zorgt voor rust in een huis waar vooral hormonen gieren. Hij zorgt voor een ontspannen blik op de toekomst, die blik die ik nog weleens mis. Zes meiden of vier jongens; hij is altijd blij. Ik kan veel van hem leren.

Ik wil dan ook niet té klef doen, maar toen ik laatst even naar ‘m gluurde toen hij lag te slapen dacht ik maar één ding: ‘Ik kan dit wel, deze dubbele zwangerschap. Maar alleen omdat jij er bent.’