Het is waar
Pijn zit tussen je oren
Op elk formicastoeltje zag ik twee grote ogen, een beetje angstig keken ze ook. Ik wankelde wat tegen de deurpost aan van het lachgas, maar ik had dus net toch de hele behandelkamer én gang van de Eerste Hulp bij elkaar geroeptoeterd, zo’n pijn had ik. Nu ben ik kinderloos en bevalling-verhaal-vrij, dat zou ik dus niet weten, maar zenuwpijn is het ergste wat ik ooit voelde. Ik viel flauw, gaf over; heel fraai allemaal.
Pijn zit tussen je oren, lees ik nu. Het vertelt je dat er iets niet oké is in je lichaam, maar hoeveel pijn je hebt zegt niets over het letsel. Het heeft te maken met je verwachting, emoties of je stemming. Kan kloppen, want toen ik daarna weer eens op de spoedeisende hulp terecht kwam, trilde ik bijna van het bed af, zó bang was ik voor de pijn. Maar het was een fluitje, niks aan. Had ik me dáár zo druk over gemaakt? Ik had gewoon jolig naar binnen én buiten kunnen wandelen. Beetje grapjes kunnen maken tegen de knappe coassistenten, maar in plaats daarvan liep het zweet met straaaaaalen van me af: angstzweet.
Hoe het zit? Pijn is nodig. Ik vind dat ook een ietwat heftige stelling, maar je hebt pijn nodig in de natuur (dus niet per se in die urban jungle waar ik in leef). Het is een waarschuwing, die extra luid en vooral duidelijk in de bovenkamer binnen moet komen. Uit voorzorg, zodat je niet nog gekkere dingen doet en je een grotere kans maakt om te overleven.
Hoe het werkt? EOS Thema legt het zo uit: “Een prikkel stimuleert ergens in het lichaam zenuwcellen die gevoelig zijn voor pijn. Die neuronen sturen de informatie in de vorm van elektrische signalen naar de hersenen. Daar worden hersengebieden geactiveerd die ons in staat stellen de pijn waar te nemen.” Ha, zie je wel dat ik écht pijn had, want er zat een zenuw klem nadat ik mijn staartbeentje-a.k.a.-stuitje brak. En ze hebben het hier over zenuwen, dus één en één is pijn.
Maar pijn kan dus psychisch zijn. Ik verwacht keer op keer de ergste pijn die ik ooit voelde, maar sinds die dag valt alles me mee. Daar heb je verwachting. Heb je een offday? Dan bestaat de kans dat je pijn erger ervaart. Je stemming. En je omgeving doet ook veel. Als je met je fiets in de tramrails komt, een been breekt en in het ziekenhuis komt, dan is de pijn érger dan dat je een been breekt in een rampgebied maar het wel overleefde. Emotie.
Zo, weet je dat ook weer. Hoofdpijn? Zit tussen je oren. Been gebroken? Ook. Maar gewoon lekker blijven klagen hoor, want dat is toevallig bijzonder goed voor je.
