Je kiest een man die op je vader lijkt

Je weet dat je geluk hebt als je een te gekke vader hebt die er altijd voor je is. Met wie je kunt lachen. Kunt sporten. Bier kunt drinken. Kunt praten.

Ik ben dan ook elke dag blij met mijn liefste vader. Hoe mooi hij speechte op mijn bruiloft: iets dat ik voor mijn leven zal koesteren. Zoveel liefde, ook al zeggen we dat natuurlijk nooit hardop tegen elkaar. Dat vinden we klef. En daar is mijn vader niet van. Ik ook niet, hoor. Er zijn ongetwijfeld een heleboel mensen die een wat slechtere band hebben met hun vader. Of met de hele familie, for that matter. Maar of je nu goed of minder goed contact hebt met je bloedverwanten: de partner die je in je leven zoekt, lijkt onvermijdelijk áltijd op je vader. Dat is bewezen.

Het heeft zelfs een naam in de psychologie: het Elektracomplex. Klinkt ingewikkeld. Volgens experts komt het omdat we onbewust zoeken naar iets dat ons comfortabel laat voelen. Of beter gezegd: zoeken naar iemand die je comfortabel laat voelen. Ouders zijn, hoe dan ook, de belangrijkste rolmodellen uit je jeugd. Niet zo gek dus, dat je jaren later iemand zoekt die je op dezelfde manier blij maakt. En als je opgegroeid bent zonder vader in beeld dan? Vaak is het dan zo dat je gaat voor een man die wat ouder is dan dat jij bent.

Geldt het dan ook andersom, dat mannen op vrouwen vallen die op hun moeder lijken? Tadaa: het antwoord is ja. Of je het nu wilt of niet, je lijkt op je schoonmoeder. Want zij is nu eenmaal zijn grote voorbeeld waar hij andere vrouwen mee vergelijkt. Waar hij jou op heeft uitgekozen. Of hij het nu bewust doorheeft of niet, het gebeurt, beide kanten op. En zo eindig je eigenlijk als een soort mix van tussen je schoonmoeder en je vader. Eh… Klinkt gek.

Ach, jullie eigen kinderen… Hou je daar maar aan vast. Want die zoeken naar iemand die juist lijkt op jóu (of je vriend). Eindelijk waardering.