Kiki’s Expeditie Robinson Brabbels: week 11
Naaaaaaaaaa Sjiebétnaaaaaa Mawawietsie-wawaaa. Ja fuck it, geen idee, maar die klassieker werkt altijd en zo heb ik tenminste je aandacht. Mocht je als spuit elf nog niet doorhebben dat dat fonetisch was hoe ík denk dat je de The Lion King-introsong opschrijft, dan kun je sowieso opbokken, want dan gaat het hier waarschijnlijk überhaupt te snel voor je. Hier, voor die mensen: onze piemelencyclopedie, ook leuk.
Still there? Good. Waar waren we gebleven. Oh ja, Jody gaf vorige week op en verscheen met een uiterst interessant kapsel in Eilandpraat en Nienke en bodybuildster Stijn zijn ineens net iets minder welkom in Kamp BN’er. The game is on, peeps, er gaan koppen rollen. Vriendjes maken doe je maar in de klas, de messen prikken dit seizoen. En garde!
1. Wie begint zich na dag 23 nog meer eeeenigszins zorgen te maken om de kippenborst van Greg? Ik zie serieus botpartijen tevoorschijn komen waarvan ik niet eens wist dat die BESTONDEN.
2. *Hoort hier de Telfort-reclame-man: ‘Wie had dat gedacht, Greg. Van lekker dier naar wandelende spier. Van hordeloperduel naar mens met hoopje vel… Sms RIJST AAN naar 3030 en gun deze man een beetje food man, komaan.’
3. Dus zit je met je havenarbeiderbek lekker op ’t gemakkie een Robinson Crusoë-boek te lezen, komt Loiza. Met haar kraakje-piepje-kutjehangmat. Heen en weer. Heen en weer. Piep, kraak, piep, kraak. Een gemiddeld stiltecoupétreinreispersoon zou er een rolberoerte van krijgen.
4. Ik zie het ineens voor me: Steve als horrorclown in de nieuwste Scary Movie, totaal in de psycho slappe lach. ‘Ik douw dat mes diep. Hééél diep… Totdat ‘ie er van voren uitkomt…’ BRRRR.
5. Maar even serieus: ergens hou ik wel van die mentaliteit. Sommige kandidaten doen sneaky over hun sneakyness, maar Steven zegt gewoon recht voor zijn raap dat ‘ie de boel gaat naaien. Het is en blijft een spel, hè. Je komt niet bij Robinson om vrienden te maken, je komt daar om ver te komen. Hopelijk de finale te halen.
6. Al snap ik het ook wel weer dat Nienke en Stijn spontaan een wraakactie hebben bedacht. Poederbrief. Naar. Postcode. Steve. Matennaaier.
7. Uh-oh, over ‘brieven van’ gesproken: brieven van thuis. En toen zat Jody gisteravond op de bank en dacht: Fakkk. Loiza (of moet ik zeggen Luus) zet vanaf Finalisteneiland de toon voor zo’n beetje iedereen: brullen geblazen.
8. JAAAA DE BRIEF VAN JAN. ‘Wa binne ungeleuvelijke bikkel. Wi bint allemaal zo MACHTIG trots op ‘oe. En natuurlijk heb ik veel meer melk in de tanke!’ STUKGAAN.
9. Ondertussen ligt de productie op Finalisteneiland nog hoger dan bij Monica Geuze thuis…
Robin: ‘Nou, dan gaan we maar weer effe leggen, hè.’
Loiza: ‘Ik vind dat we hard genoeg ‘gewerrek’ hebben vandaag.’
10. Het verschil tussen de stad en het platteland in twee zinnen.
Nicolette: ‘Steven, Jan, hebben jullie power gekregen van de brief?’
Steven: ‘Mwah. Had ik al. En het is zo warm, man. En dan moeten we ook nog een heuvel oplopen.’
Jan: ‘Ja, ze is zo’n superboerin! Ze heeft heel haar hart en liefde in die brief gestopt, dat voel je en dát geeft me power!’
11. Holy lord, de proef van deze week. Stijn, ik snap dat je bananenpannenkoekjes omhoog komen, maar de rondjes weer terugdraaien? HUH? Werkt dat? Voel ik me nu heel dom of is zij het gewoon? HAHA.
12. No matter what you do in life: als je ooit een spelletje Call of Duty speelt: zorg ervoor dat Jan ‘de schutterskoning van Dijkerhoek’ niet in je team zit. Beter. Voor iedereen.
13. Steven vanwege zijn katapultskills bij de eerste proef. En krijgt mee naar Finalisteneiland: oer-Hollandse poffertjes.
14. Gevalletje ‘je verveelt je al de tering en dan ook dit nog’.
EXPEDITIE MINDFUCK.
EEN BRIEF!!
OH.
HET IS HET RECEPT VAN DE POFFERTJES.
15. En de award voor de briljantste quote van deze week gaat naar… Laurie.
‘Dan zeg ik nou, jongens, ik ga poepen! En dan ga ik stiekem een banaantje eten. En dat vind ik dan super rebels van mezelf.’ HAHAHA.
16. Maar even serieus, als het stelen van een banaan -terwijl je moet liegen dat je gaat poepen- het hoogtepunt van je rebelse dag is, dan weet je écht dat je aan een heftig programma meedoet. ‘Er zitten pitten in. Kutzooi. Karma.’
17. En eh, living on the edge, zitten Laurie en Do gewoon die bananen een paar meter achter Nienke en Stijn te eten in de zee? Of is dit montage? Anders ga ik nu écht een bananencake voor ze bakken.
18. Geniale dialoog over de Master Enenes op Kamp Finalist.
Robin: ‘Misschien kennen we ‘m aanbreken?’
Loiza: ‘Nee, we hebben vanavond ook al rijst, dat vind ik zonde.’
Steven: ‘Nee, we eten ‘m nu. Ik ben een neger, hè, ik leef met de dag. Misschien komt er morgen wel een vloedgolf, weg ananas.’
19. Steven daagt Robin uit in een uitdagingsproef. Oké, en Steve THA BEAST grijpt die paaltjes. Maar Robin geeft zich niet zomaar gewonnen. My lord, deze proef kost zóveel kracht, dit is niet normaal. Close call, maar Robin wordt van Finalisteneiland af gebonjourd.
20. Stijn is de eerste kandidaat die met zoveel stemmen finaal naar huis wordt gestuurd. Bye Stino op de Filipino, het was me een genoegen, gurl.
Volgende week? De Motherfocking. Eetproef. Hartje onderaan als je – als je als je – man, ik ga er bijna van stotteren KIPPENOOG – als je alleen al om die reden móet kijken. Woehaaaaaa!
