Mag ik alsje-alsje-alsjeblieft gewoon mijn beha aanhouden?!

En daar was weer een geleerde in borstenland die vindt dat we de dames maar eens wat meer vrijheid moeten geven. De beugels zijn de tralies en een voorgevormde cup? Hell no, zwaaien, zwieren en wiebelen moeten de meisjes.

De beweging gaat van beha met beugel naar de soft bra. Is natuurlijk een heel lieflijk idee, om alleen nog maar driehoekjes zonder beugels te dragen, maar probeer dat maar eens bij een D of meer. Mits ze niet wat kunstmatige ondersteuning hebben her en der is het gewoon niet zo schattig. Oh ja, de sportbeha met heavy support voldoet prima, maar dat is zo’n dwangbuis die je na de boksles met liefde in de hoek gooit. En helemaal uit? Als in behaloos naar je werk en ze gewoon all-over de kantoortuin hun gang laten gaan… Ik weet het niet, hoor. Maar uit is dus heel goed om je lymfestelsel in beweging te houden, zeggen ze, de afvalstoffen moeten eruit en dat kan blijkbaar niet met een beha aan. Hè, verdikkeme, heb ik weer.

Mijn punt? Ik wil gewoon heel graag mijn beha aanhouden. Met beugel. Baleinen. Wel of geen voorgevormd cupje. Aan dus. Het is mijn steun en toeverlaat. Als ze ineens overal naartoe kunnen en een beetje op en neer hupsen in mijn wat lager uitgesneden top met kanten randje, dan voel ik me gewoon niet op mijn gemak. Je weet maar nooit waar ze ineens om de hoek komen koekeloeren, dat heb je nu eenmaal met een flink formaat. Zelfs als ik onderuit hang in joggingtenue op de bank op een zondagse ochtend in het weekend mag ze mee. Het. Zit. Lekker. Zo, ik heb het gezegd. In de hoop dat m’n stelsel wel gewoon haar werk blijft doen natuurlijk. Maar dat gaat toch al sinds het korset best puik, dacht ik zo.

Lees ook meteen even over onze borstenbattle, want die ging er nogal verhit aan toe.