May deed een ingreep En deze werkt
‘Je moet nu wel echt iets doen aan die liprimpels.’ Vriendin D en ik bezoeken twee keer per jaar de laserkliniek aan de Amsterdamse Cornelis Schuytstraat voor wat herstelwerkzaamheden. Onze goeroe is alles, maar op de dag waarop tact werd uitgedeeld, had ze zich verslapen. Ze probeerde het goed te maken. ‘Het is een kwestie van gerechtigheid. Jij hebt je hele leven mooie, hoge jukbeenderen gehad, en de prijs die je daarvoor moet betalen is dat je eerder liprimpels krijgt.’
Vanaf dat moment kon ik dus alleen nog maar inzoomen op die liprimpel als ik in de spiegel keek. Hoe leuk mijn haar ook zat, ik focuste op de minpunten. Ik las over vrouwen die ouder werden en steeds minder vaak in de spiegel keken omdat dat wat ze zagen hen niet beviel, en ik snapte hen. Je lichaam kun je met sporten en gezond eten nog enigszins beïnvloeden, maar het hoofd gaat volledig haar eigen weg.
Maar er was hoop, zo sprak de goeroe. Een Tixel-behandeling moest het worden. Dat zou mijn huid aanzetten om zichzelf te vernieuwen. Natuurlijk was er een wachtlijst. Dus toen de dag daar was, spoedde ik me naar de kliniek. Al was ik geveld door een dubbele oogontsteking en leek het of ik verkouden was uit mijn ogen, hier moest ik heen. Ik zag er nu toch al niet uit en sowieso zou ik door mijn slechte oogsituatie ook enig tijdelijke schade aan mijn huid minder waarnemen. Dus ik ging. Want Wil de Smet (weet je nog, uit Goede Tijden?), dat is echt mijn angstvisioen. Ik had allemaal vragen en jij misschien ook, dus ik zet ze even op een rij.
Wat is Tixel?
Het is een laserbehandeling waarbij 80 kleine naaldjes in een oppervlakte van een vierkante centimeter heel kort je huid in schieten. Die naaldjes worden verhit tot 400 graden en dat geeft je huid een opdoffer en zet aan tot celvernieuwing. Dat is mijn Tixel-voor-dummies-interpretatie.
Duurt het lang?
Een klein halfuurtje ben je onder de pannen.
Doet het pijn?
Op de bovenlip wel echt eventjes. Maar zoals de Amerikanen zeggen: ‘If it doesn’t challenge you, it doesn’t change you.’
Ben je toonbaar daarna?
Best wel. Het werd een klein beetje rood en ik voelde de dagen erna heel kleine korreltjes op mijn huid. Alsof je aan het scrubben bent, maar het was niet zichtbaar. En je mag gewoon make-up gebruiken.
Mag je in de zon?
Ja hoor, maar wel goed beschermen. Zoals altijd, zou ik willen zeggen.
Kost dat?
150 euro per keer en men raadt aan om drie sessies achter elkaar te plannen (drie weken na elkaar) en het daarna eens per kwartaal bij te houden.
Werkt het?
Nou echt, ik geloof niet zo in wonderen, maar ik merk dat ik dus niet meer inzoom op mijn lip als ik in de spiegel kijk. Gewoon omdat het er echt stukken beter uitziet. Volgende week ga ik voor mijn tweede sessie en daar verheug ik me nu al op.
Of ik nu helemaal tevreden ben? Wat denk je zelf? Mijn blik zakt nu een regiootje verder, naar mijn kin. Want daar heb ik weer iets nieuws: jeugdpuistjes. Maar da’s altijd beter dan liprimpels.