Nog éven over de kiftende koninginnen

Niets menselijks is mij vreemd. En niets onmenselijks trouwens ook, want ik zou natuurlijk over veel belangrijker dingen kunnen schrijven dan me te storten in het roddelriool, maar toch kies ik voor het laatste. Want roddel is roddel is roddel en dat is op z’n tijd ontzettend fijn, en al helemaal als het over de vips gaat. Even dat gouden, glanzende laagje er af krabbelen. Even weer weten dat zij dezelfde problemen hebben als wij. En dat als ze problemen hebben, ze ook nog eens breed uitgemeten worden in de pers. Over de hele wereld.

Maandag kregen we weer zo’n amuse van achterklap uitgeserveerd. Er was mot tussen koningin Letizia van Spanje (je weet wel, die beeldschone dame die eerst journaliste was) en haar schoonmoeder koningin Sofia. Na het bijwonen van de paasmis had de oude koningin haar moment gepakt, posteerde haar armen over de schouders van haar kleindochters, zakte door haar linkerheup (oké, dat verzin ik er zelf even bij) en knikte naar de horde fotografen. Het mag. Kom maar, pak je moment.

‘Maar hé, wacht eens even,’ moet koningin Letizia gedacht hebben. ‘Dat gaat zo maar niet.’ Zij trippelde op haar hakjes (van Nina Ricci trouwens, beroepsdeformatie) richting schoonmoeder en blokkeerde het plaatje. Ze streek haar hand langs de haren van dochter Leonor en boende nijdig een lippenstiftafdruk van grootmoeder van het koninklijke voorhoofd van dochterlief. Ze draaide het kittige kontje net zo lang heen en weer (gestoken in een pantalon van Hugo Boss met daarop een gestipte blouse van Carolina Herrera, beroepsdeformatie deel 2) tot iedereen de boodschap begreep. Deze foto was niet gewenst.

Wat speelt er zich af in de koninklijke casa? Wordt Letizia nog altijd niet serieus genomen omdat ze niet van adel is en ook nog eens getrouwd is geweest voordat ze ‘si’ zei tegen haar Felipe? Kan ik me niet voorstellen. Koningin Sofia moet een ruimdenkende vrouw zijn. Als je leest dat haar man minstens 1500 minnaressen heeft versleten, zou je dat tenminste verwachten.

Optie twee. Haat Letizia het perfecte plaatje spelen voor de camera’s? Koningin Sofia weet niet beter. Als haar relatie met haar man op een koud minpunt balanceerde en ze tijdens vakantie ieder huns weegs gingen, maakte ze wel altijd tijd voor een persmoment waar ze tevreden en gelukkig veinsden voor de lenzen van de fotografen.

Letizia lijkt, net als lady Di, het zwaar te hebben met de druk van het koningshuis. Jaren worstelde ze met haar gewicht, maar het lijkt dat het moederschap haar goed doet, want we zien een gezonde, beeldschone en stabiele versie van de koningin. Nog even een duimpje omhoog voor Letizia; zij heeft ervoor gezorgd dat de wet werd veranderd toen haar dochter geboren werd. Sindsdien mogen ook vrouwen eerste in de lijn van troonopvolging worden.

Spanje lijkt de kant van koningin Sofia te kiezen. Het getuigt niet van decorum om je zo ten overstaan van de wereld te gedragen tegenover je schoonmoeder. De grootmoeder van je kinderen ook nog eens een keer. Ik zou daar graag tegenin brengen dat als je altijd leeft in het publieke oog, je je daarin ook wel eens minder bespied waant. Of dat het je op een gegeven moment gewoon allemaal even niet kan schelen. Dat je zo geïrriteerd bent, dat je het niet kunt wegpuffen.

Wat ik verder vind? Dat ik het allemaal nogal vind meevallen. Is er gescholden? Is er geslagen? Iemand is voor iemand gaan staan en de wereld is in rep en roer. Tegen Letizia zou ik willen zeggen: als er iets onderhuids broeit, gooi het eruit. En dan graag op een plaats met veel getuigen met camera’s, kunnen wij er nog een beetje van meegenieten. Zie regel één en twee van dit stukje. En nog een kleine troost: morgen rollen ze de pescaditos fritos in die kranten.