Alles wat je wilt weten over dé Magnum party…

Laten we wel wezen, eigenlijk wilde ik dit gewoon gisteren schrijven, maar ik was niet in staat. Letterlijk niet. Ik had bezoek van de man met de hamer. Hij had Mevrouw Dood Vogeltje in de Mond meegenomen en Mister Spaghetti-legs. Mozeskriebels, wat een gasten. Ze kwamen ’s ochtends vroeg binnen en bleven tot laat. Ik probeerde ze nog de deur uit te bonjouren, maar die fuckers hadden me volledig in hun macht. Ze bleven. De hele dag. Dus vandaar deze kleine vertraging. Maar ik ben er weer hoor, joejoe, en ik leef nog en dat is bijna knap. Goed. Mocht je al die jaren ‘20 partyfoto’s voorbij hebben zien komen de afgelopen dagen en gedacht hebben: watwasdatvoorietsvets? Een kleine impressie.

Woensdagavond. 20:32 uur. Magnum geeft voor de tweede keer iets dat in de wandelgangen ‘het feest van het jaar’ wordt genoemd en hell to the yes dat we erbij zijn. Thema? A night at the Magnum Mansion. Roaring 20’s style. Op z’n Great Gatsby’s zeg maar. Geloof me: dit zijn de avonden dat je je ineens realiseert dat je leven soms net Gossip Girl is. Herinner je de ‘Kiss on the lips party’ uit seizoen 1? Zo’n soort fantastisch tafereel. Iedereen geheel in het thema. Je komt binnen en denkt dat je écht in een andere tijd bent beland. Het statische Amstel geheel omgetoverd, oude auto’s voor de deur, mannen met wandelstokken, ladies met veren in het haar… Man man. De cocktails en veren vliegen in het rond. Hoe heerlijk is het om zo midden in de week even helemaal los te laten gaan en je over te geven aan wat kinderlijke pleasure? Een luxe verkleedfeestje voor volwassenen; doen we eigenlijk veel te weinig.

23:37 uur. Ik kan je bijna niet uitleggen wat er allemaal gebeurde. Toch een poging. Er was een roulettekamer (een spel waar ik intens slecht in blijk te zijn overigens), er waren ‘pleasure rooms’ waar je ‘lijntjes’ cacao kon snuiven. Intens veel chocolade en Magnum-ijs en het zwembad werd omgetoverd met synchroon danseressen. Van Lil’ Kleine tot Victoria Koblenko, van Maan tot Kaj Gorgels. Light, camera action, tout vloggend en bloggend Nederland. We waren er. The Flexican en Valentijn draaiden de plaatjes, Dio en Geza Weisz rockten de afterparty. De pijn in de voeten van de high heels werd verdronken met nog een glas bubbels en daarna een chocoladeshotje. Alles kon en alles mocht.

Het hotel en de nacht waren van ons, we rockten de dansvloer als een stel gehypnotiseerde hyena’s. Van het feest naar de afterparty en van de afterparty naar de after-afterparty in de hotelkamers. En ja, misschien was er rond 5.00 uur ‘s ochtends een liftincident (no real party without drama) waar ik jullie helaas niet meer over kan vertellen, anders moet ik jullie omleggen. Magnum, zoals ik gisteren al op m’n Instagram zei: los van het feit dat onze hotelkamer er in de ochtend uitzag alsof er drie pauwen in verkracht waren, moet het gezegd worden: dit feest was epic. Het is maar goed dat we dit één keer in het jaar doen, want godskolere, vaker zou ik niet overleven, vrees ik.

P.S.: Mocht iemand nog wat schaamte over hebben voor een vriendenprijsje, dan wil ik het heel graag komen ophalen als dat kan. Ik ben die van mij verloren woensdag in Amsterdam. Ergens rond 3:17 uur, vermoed ik zo.