Oelalala: waarom je een man met baard wil

Als ik mijn oom vroeger drie zoenen moest geven, dan probeerde ik weg te duiken, want de man had nógal een imposante baard en die kriebelde als een gek. Maar als je ouder en wijzer wordt, dan ga je de baard toch anders zien en misschien zelfs waarderen of meer. Even los van die van mijn oom.

Het driedagenbaardje vind ik een fijne toevoeging aan het uiterlijk van een man. Eigenlijk zegt ‘ie: het kan me niet zoveel boeien, ik heb ’s ochtends maar vijf minuten nodig, maar vooruit… het boeit me toch net genoeg om af en toe het mes over de kin te halen. Daarom hou ik in het bijzonder van permanente driedagenbaardjes. Toen ik tien jaar terug verse verkering kreeg, moest dit type baard er dus zet-es-em komen en het haar op het hoofd mocht ook wel wat meer richting de millimeters. Verder heb ik ‘m gelaten zoals ‘ie was, hoor. Zo’n verandering moet je trouwens wel een beetje subtiel aanpakken, alsof het niet van jou komt, zeg maar. Daarom liet ik mijn moeder een tondeuse onder de kerstboom leggen. Hij heeft het er nog steeds over, laten we zeggen dat de hint duidelijk was.

Maar de baard is nu zo zijn handelsmerk, dat ‘ie perfect moet zitten. Dan bedoel ik in de mate dat ik moet inspecteren of hij niet een haartje heeft overgeslagen. Geloof me, dit soort verfijning red je niet met een huis-tuin-en-keuken-tondeuse. Enter: de baardtrimmer. Die werkt secuur, kan overweg met randjes en standjes en die van Philips heeft een automatische automatische afzuigfunctie. Mamma mia, precies wat ik nodig had. Nooit meer van die verdwaalde haartjes tussen mijn parfum en dagcrème. Schoon en opgeruimd trimmen, dát is wat ‘ie gaat doen. Op een lang en gelukkig met driedagenbaardjes en de Philips baardtrimmer.  

Ook de hots voor de man met baard en zie je dat wel zitten bij een nieuwe geliefde? Je weet wat te doen/wat cadeau te geven. Het is tenslotte bijna kerst. Lees hier maar even waarom je er één wil.