Op déze leeftijd lijk je het meest op je ouders
Er gebeurde iets geks toen ik op vakantie was met mijn vriend. We zaten in zo ongeveer het mooiste hotel op aarde, palmbomen links, cocktail rechts, tot we iets schokkends beseften.
Al die jaren gingen we gewoon met onze ouders mee op vakantie. Als kind, als puber, zelfs nog weleens als volwassene. En dat vonden we toch wel gewoon… normáál. Zomervakantie in Italië, soms een verre reis buiten Europa, soms een weekend weg in eigen land. Het gebeurde. Nu mijn vriend en ik samen op vakantie gaan en er wordt betaald met creditcards waar onze eigen namen op staan gegraveerd, beseffen we meer dan ooit dat het niet zo vanzelfsprekend is, dat reizen. Dat het duur is. Dat het nog veel duurder is als je drie kinderen hebt. We realiseerden ons hoeveel geluk we hebben en dat we in onze handjes mogen knijpen. Doen we dus ook. En toen kwam het écht schokkende pas. We beseften dat we opeens, daar onder die palm, verdacht veel op onze ouders lijken. Allebei. Nu al.
Ja, zo’n moment ga je allemaal meemaken, ooit. Ik waarschuw je maar vast.
Want het is niet zo gek, blijkt. Als je ouder wordt, ga je dag na dag onvermijdelijk steeds meer op je ouders lijken. Je gaat ze meer waarderen en je ziet beter wat ze allemaal je hele leven al voor je hebben gedaan. Dat neem je over als volwassene. En wanneer dan precies? Volgens de wetenschap lijk je vanaf je 32e het meest op je parents. Voor die tijd kun je nog wat kinds doen, maar dan is het echt finito. Je bent een kopie van je vader en je moeder en je broers/zussen idem. Je gaat gewoontes overnemen en je hecht waarde aan dezelfde dingen als waar je mee opgegroeid bent. Ik wil nu bijvoorbeeld ook een labrador. Groot mee geworden. Ik wil ook wonen waar zij wonen. Ik wil ook altijd bouillon maken als iemand ziek/zwak/misselijk is omdat mijn vader dat altijd doet. En godsallemachtig, ik ben pas 28, hè. Over vier jaar ziet niemand nog het verschil tussen mij en mijn moeder, denk ik dan.
Erg vind ik het niet. Dankzij mijn ouders weet ik dus bijvoorbeeld hoe waardevol het is om verre en lange reizen te maken. Hoe waardevol het is om de wereld te zien. Hoe belangrijk het is om goed te zijn voor de wereld, voor mensen die het minder breed hebben dan jij. Ik weet dankzij hen hoe goed we het allemaal hebben in Nederland, hoe je venkel precies moet koken en dat tijd doorbrengen met de mensen die je liefhebt misschien is waar het leven om draait. Niet om succes, macht, intelligentie, geld of volgers op social media.
De belangrijkste lessen des levens leer je van je ouders. Daar luister je pas naar vanaf je 32e, oké. Maar toch bedankt, voor al die jaren daarvoor, pap en mam.
