Pasta maken als een echte Italiaan

Een pastaatje in elkaar flansen doen we op wekelijkse basis. Maar dat maken en eten, doen we dat eigenlijk een beetje ‘bene’? Daarom, door onze buurtjes van FavorFlav: de regels van een Italiaan die pasta eet. 

Makkelijk bij snelle trek, of juist als je zin hebt om een pan ragù uren te laten pruttelen. Nederlanders eten een hoop pasta, maar doen we dat met z’n allen wel goed? Dit is hoe je pasta eet volgens Italianen, en anders zwaait er wat.

Italianen houden er een heleboel strenge regels op na als het op pasta aankomt. Je kunt natuurlijk gewoon je leven vervolgen en al deze regels negeren. Maar als je echt serieus genomen wil worden als pastalover, is dit hoe je vanaf nu te werk gaat.

Water

Het begint allemaal met het water waar de pasta in kookt. Zout het totdat het als zeewater smaakt, niet te zuinig. Olie in het water tegen plakken is een mythe, de olie drijft toch naar de bovenkant van het water. Beter roer je af en toe even door de pasta heen, om plakken te voorkomen.

Het water neemt tijdens het kookproces zetmeel uit de pasta op, bewaar hier altijd een beetje van voordat je het afgiet. Een klein scheutje hiervan door de pasta roeren op het laatst maakt de saus heerlijk smeuïg.

Al dente

Doorgekookte pasta is nooit de bedoeling, het is zompig en zonder enige structuur. Al dente is wat je wil. Dat betekent beetgare pasta; wel gaar maar met nog enige bite. Ik kijk eigenlijk nooit naar de kooktijd op de verpakking, maar begin na een tijdje gewoon te proeven. Om de minuut ongeveer, totdat je de perfecte hap hebt.

Mengen in de pan

Van het aanzicht van een klodder rode saus op een bord droge pasta krijg ik de rillingen over heel m’n lijf. Droge pasta gaat plakken en vormt een homp. Pasta doe je na het afgieten daarom altijd in de sauspan, om hem daar al door de saus te roeren. Naast dat het plakken voorkomt, neemt de pasta zo ook alle smaken van de saus op. Dit brengt me meteen op het volgende punt.

Soort zoekt soort

Verschillende vormen pasta bestaan met een reden. De structuur zorgt ervoor hoe de saus wordt opgenomen. Lange dunne pasta zoals spaghetti gaat het beste met sauzen op basis van olie, zoals agio olio e pepperoncino. Tagliatelle is breder en kan daarom stevigere sauzen aan, bolognese wordt dan ook traditioneel hiermee geserveerd. Penne en rigatoni hebben ribbels aan de buitenkant, waardoor ze dikke sauzen heel goed pakken. Een mooie tomatensaus bijvoorbeeld.

Vork

Pasta eet je met een vork, alleen een vork, en nergens anders mee. Een mes is al helemaal faux pas, maar zelfs een lepel hoort niet in de buurt te komen van je bord. Mocht je hier heel erg mee stuntelen, hieronder een mini workshop.