Rare dingen die we doen nu het voelt als -3

Hoe ik er vandaag uitzie: een hele grote sjaal rond hals gewikkeld en een klein hoofdje met blond statisch haar dat als een moorkop uit die wollen bundel steekt. Ik heb een seksloze doch warme pullover aan van merino en ik zit met mijn neus in een zakdoek, want dit weer maakt verkouden. Maar die gevoelstemperatuur van beneden nul doet dingen met je; zes dingen om exact te zijn.

1. Te weinig kleren

Eén stap buiten de deur en je weet het al: de wind raast door centimeters stof waardoor het voelt alsof je in een negligé naar je werk gaat. Zou gênant zijn ja, en draagt iemand die dingen überhaupt nog? Conclusie: je hebt te weinig aan.

2. Te veel kleren

Na drie minuten op de fiets transformeert het puntje van je neus tot een ijsklomp, maar loopt het ergens onder die trui en dat thermoshirt in straaaaaalen over je rug. Een groter temperatuurverschil vind je nergens. Blauwe handen, oververhitte billetjes, zo’n verhaal. Je wikkelt in hoog tempo in negen slagen de sjaal van je nek, hallo hals, knoopt je jas open en vat kou.

3. Rare boodschappenlijstjes

Als je naar de inhoud van je boodschappenmand kijkt, dan denk je dat je voor de hoogbejaarde achterbuurvrouw boodschappen doet. Kilo’s kruimige aardappelen (voorgeschild natuurlijk), rookworst, spliterwten om soep van te fabrieken, een winterse thee, chocoladekoekjes en stronken boerenkool nemen je boodschappenmand over. Het moet stevig, het moet Hollands en na het eten moet vooral de knoop van je broek open.

4. De kaarsen gaan áán

Maar niet eentje of twee, nee, de complete waxinevoorraad moet uit de kast. Elke vierkante centimeter wordt bezet door vlammetjes, want bij guur en koud is het recept: vlammen. Tot je wat licht wordt in het hoofd en al die kaarsen het zuurstofniveau naar standje penibel en te weinig brengen. Moet de deur weer open, is die bries je woonkamer in toch wel wat fris, kortom: kaarsen zijn gezellig gedoe.

5. Denken dat het gaat sneeuwen

Met horrorfiles door drie vlokken sneeuw in het oosten, ijsvrije dagen en een run op spikes voor onder je schoenen. We hebben een ge-voels-tem-pe-ra-tuur van minus drie, het is geen min dertig. Cool down, mensen.

6. Deniers van je panty tellen

Geen twintig, want te dun. Geen zestig, want te dik. Geen ruitjes, want tweeëndertig jaar. Met als resultaat dat je dénkt dat een blootbeense sprint van je voorverwarmde auto naar dat feestje wel lukt. De werkelijkheid: dik ingepakte mensen met fleecetruien kijken je hoofdschuddend na, omdat je probeert het uiteinde van je sjaal om je benen te slaan. Alles beter dan fleece, alles beter dan fleece.

P.S.: Weet je nog, vroeger, toen het heet was en je ’s nachts in je nakie achter de muggen aan ging? Ik wel.