Sorry, het is waar: meer geld en nieuwe spullen maken je niet gelukkiger

We hadden het even niet meer op de redactie. Iemand heeft dus de mega-jackpot-loterij gewonnen en vond opeens 1,6 miljard euro op zijn of haar rekening. Meine liebe, hóe dan.

Dat kan natuurlijk alleen in Amerika, zulke idote prijzen, want laten we wel wezen: een miljard is duizend keer een miljoen. Ofwel: je hoeft nooit meer te werken, kunt half Amsterdam opkopen als je hoofd daar naar staat, je bent rijker dan Willem-Alexander en Máxima en Meghan en Harry bij elkaar en geen jacht, auto of vakantiehuis is te gek. Het zette ons natuurlijk aan het denken, nadat we driftig fantaseerden over kasten vol Chanel, nee, de hele Chanel-winkel kopen. Want maakt het je dan echt gelukkiger, als je niet langer hoeft te werken voor je centen en alles wat je ziet kunt kopen? Niet dus, zo zeggen experts. De loterij winnen maakt je echt niet blijer of een leuker mens. Sorry als we deze droom van je uiteen laten spatten.

Volgens hoge piefen aan Yale University, niet de minste school van de wereld, doen meer geld en meer chique spullen er niet zo toe als het gaat om geluk. Je denkt altijd dat het je blijer maakt, maar het is niet zo, in de praktijk. Het is een beetje hoe ons brein werkt. Je verdient 1500 euro per maand en denkt altijd: verdikkie, als ik nou toch 3000 euro per maand zou verdienen, dán ben ik tevree. Verdien je 6000 euro per maand, dan raak je daaraan gewend en wil je al gauw 10.000 euro per maand. We zijn geneigd om altijd meer te hopen en te willen, want dat motiveert ons. Dat zorgt voor die drijfveer in je, die drive om uit bed te komen in de vroege morgen als het pleurt en koud is. Als je al het geld van de wereld hebt, heb je geen motivatie meer. Je hoeft niets, mag alles. Dat werkt alleen maar tegen je. Zo blijkt uit onderzoek van bekende economen dat je steeds gelukkiger wordt als je meer salaris krijgt, maar dat dat stopt als je de grens van 75.000 euro per jaar bereikt. Dan maakt het voor je geluk niet zoveel meer uit of het 90.000 is of niet.

Ja, ik hoor je denken: wat een tuttig geklets, doe mij die 90.000 per jaar maar. Maar het werkt écht niet zo. We dénken alleen dat het zo is. Ik ook, hoor. Ik denk: ja hallo, laat me dan eerst wel even alles kopen wat ik nog op mijn megaverlanglijst heb staan. Maar ergens weet ik ook beter. Stel je maar voor: je koopt dat huge huis aan de gracht, die Mini Cooper met die matchende matzwarte Vespa, die acht Vuitton-koffers en Chanel-oorbellen en Cartier-horloges. En dan? Dan ben je dat ook al gauw weer zat. Vind je dat ook al gauw weer normaal. Zie je die tas nog amper hángen. Het boeit je niet. Want waar geluk om draait, zit ‘m in je dierbaren om je heen. Een fijn dagritme hebben met prettige collega’s. Een uitdagende en zinvolle baan hebben. Je geliefd voelen en een spontane bos bloemen van je man krijgen.

Zo. Dit heeft wel één groot voordeel. Nu lekker dat spaargeld uitgeven dit weekend. Je wordt er toch niet blijer van, dus wat maakt het uit? Graag gedaan. En koop er vooral geen lot van.