Tips en fabels om een bevalling op te wekken

Veel moeders zullen dit herkennen: du moment dat die uitgerekende datum in zicht komt, word je plots onrustig. Maandenlang heb je uitgekeken naar dit moment, misschien wel een paar keer gedacht dat die kleine écht eerder zou komen en nu voelt het toch een beetje wachten op een tikkende tijdbom. Maar wanneer hij afgaat weet niemand. Laat ik je alvast uit de droom helpen: slechts vijf procent van de baby’s wordt op de uitgerekende datum geboren, dus houd je hier niet te veel aan vast. Uit onderzoeken blijkt dat een gemiddelde zwangerschapsduur bij een eerste kind 41,3 weken is. Als je dit in je achterhoofd houdt in plaats van die 40 weken, kan het alleen maar meevallen.

Het liefst wil je hier toch een beetje controle over hebben, en dus ga je als een gek op zoek naar manieren om de bevalling enigszins op te wekken. Ook ik heb alle lijstjes gegoogeld: ananas eten of tonic drinken schijnen de baarmoeder te kunnen prikkelen, waardoor de bevalling op gang kan komen. Hetzelfde principe kan gebeuren als je een orgasme beleeft, maar of je daar nou zoveel zin in hebt die laatste week… Een fijne zwangerschapsmassage helpt je goed te ontspannen, zodat je je mentaal en fysiek klaar voelt voor de bevalling. En elke dag een flinke kop frambozenbladthee schijnt je baarmoederspieren te versterken en te ontspannen, zodat je sterke weeën krijgt en de bevalling soepeler verloopt. Maar hoop op een eerdere bevaldatum zou ik niet vestigen met bovenstaand lijstje. Ik begon een maand voor mijn uitgerekende datum aan acupunctuur. Voor iemand met een giga fobie voor naalden is dat best een opgave, kan ik je vertellen. Het zou je lichaam alvast voorbereiden op de bevalling en er zelfs voor zorgen dat het hele proces voorspoediger verloopt. Nu is Otis een dag voor de uitgerekende datum geboren, wat dus behoorlijk netjes is voor een eerste, dus wellicht hebben die naalden oprecht een stukje geholpen. Achteraf was ik blij dat de kleine man niet nog eerder wilde komen, aangezien we een halve dag ervoor nog tot onze nek in de verbouwing van ons dakterras zaten. Eindconclusie: ik geloof er echt in dat die kleine pas komt als de mama in kwestie er helemaal klaar voor is, dus vermijd idiote verbouwingen, verhuizingen of andere stressvolle bezigheden de laatste weken. Maar op de een of andere manier lijkt het wel alsof bijna alle zwangere vrouwen juist vóór de bevalling zo’n grote gebeurtenis ‘nog even snel’ willen inplannen.