Mijn beste vriendin is geëmigreerd naar Ivoorkust. En ja, ik heb het er soms moeilijk mee. Een spontaan wijntje zit er niet meer zo snel in, en Facetimen is óók gezellig maar toch anders. Vorige week belde ze me op. “KIEK, ik kom naar Nederland.” Honderd toeters en bellen en hartjes ontploften in mijn hoofd. “Wie, wat, wanneer?!”, schreeuwde ik uit. “Ik blijf de rest van de zomer in Nederland.” Hoorde ik dat nou goed? Ze zei het echt. Intense blijheid. Vandaag stond ze voor het eerst in mijn nieuwe huisje. Die wijn hebben we ingehaald, geloof me. En ze bracht een allerliefst cadeautje voor me mee. “Hier, voor jou. Als reisgekkie.”  Ik pakte het uit en zag een landkaart. Correctie: geen cliché-kijk-nou-wat-iedereen-aan-de-muur-heeft-hangen-landkaart, maar een coole, van metaal. Perfect voor dat lege plekje boven de bank. Iedere keer als ik er naar kijk, denk ik aan haar. Zij in het zonnige Ivoorkust aan de andere kant van de wereld, ik in het kleine Europa. Maar nu eerst: 2,5 maand SAMEN. Bottom line van deze ietwat zweefteef-kijk-mij-nou-eens-blij-zijn-verhaal? Vriendschap is alles. En mocht je nog een cadeautje zoeken voor die reislustige vriendin; ik heb het zojuist gevonden.