Geef me je tas en ik vertel wie je bent. Een Chanel-vrouw is weer heel anders dan een Hermès-dame. De Parisienne – je kent ze wel, altijd gruwend van trends – wilde vooral niet in een hokje geplaatst worden dus koos ze een tijdje voor überhaupt geen tas. Als ze iets nodig had om haar spullen in te vervoeren, viel ze terug op een linnen exemplaar. Niks mis mee, maar ook niks aan eigenlijk.

Dat was Jérôme Dreyfuss (de man van Isabel Marant) een doorn in het kritische oog en dus besloot hij tassen te gaan ontwerpen. Voor zijn vriendinnen. Logoloos, maar wel cool en leuk. Ze hebben allemaal een mannennaam, want je tas is je vriendje dat je in je armen moet kunnen nemen en allemaal voorzien van een zaklampje omdat wij vrouwen altijd alles kwijt zijn. Ik was al voorzitter van zijn fanclub en heb er sinds vier weken een verse verkering bij. Hij heet Bob, komt uit Parijs en als ik hem zie, word ik al blij.