Trip down memory lane: ken je deze kinderboeken nog?

Omdat het soms gewoon lekker is om even terug te grijpen naar je kindertijd, tijd voor een rondje nostalgie. Wedden dat de ‘ooh’s’ en ‘aah’s’ en ‘oh jaa’s je om de oren vliegen? Dit waren de boeken uit onze kinder- en puberteit die we nooit zullen vergeten.

Rupsje Nooitgenoeg
Kennen we ‘m nog, mijn spirit animal? Met die bladzijden met al die gaatjes? De obesitas-rups die maar blijft vreten en vreten? HAHA. Uit een eitje kruipt een rupsje, met ontiegelijke honger. Als alle blaadjes op zijn, begint hij aan taart, worst, snoep, fruit en chocolade. Elke dag van de week wordt hij een beetje dikker, totdat hij verschrikkelijke buikpijn krijgt. Hij bouwt een huisje om zich heen en aan het einde van de week komt hij er weer uit als vlinder. Awh.

Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft
Ik zou bijna willen dat ‘ie nu op mijn nachtkastje ligt om vanavond nog één keertje door te bladeren. De titel zegt eigenlijk alles al: je volgt een kleine mol die op een dag zijn kop boven de grond uitsteekt, waarna er een drol op zijn hoofd wordt gelegd. De mol is woest en gaat op zoek naar de dader. Elk dier dat hij langs gaat moet zijn ontlasting laten zien en uiteindelijk helpen een paar strontvliegen hem om groots wraak te nemen. Sorry, maar dit is het eerste boek dat ik later voor mijn kinderen koop. Bril-fucking-jant.

De GVR
A.k.a. de Grote Vriendelijke Reus. Over Sophie, een meisje dat niet kan slapen en ineens een reus ziet staan, waardoor hij haar moet ontvoeren, want niemand mag reuzen zien. Elke nacht trekken ze erop uit om slapende mensen (‘mensbaksels’) op te peuzelen. Sophie heeft geluk, want de GVR blijkt de enige goede knakker in ‘reuzenland’ te zijn die geen kinderen opeet maar ‘snoskommers’. Oh, wat lachen om dit zo terug te lezen. Dit is later een van de bekendste kinderboeken van Roald Dahl geworden. Misschien heb ik net op YouTube zelfs een stukje van de film opgezocht. Doe alsjeblieft!

De mooiste vis van de zee
Oh, wat lachen dit. Dit boek ging over Regenboog, de mooiste vis in de zee met allemaal glimmende schubben. Omdat hij zo trots en ijdel is, heeft hij geen enkele vriend. Pas als hij een van zijn mooie schubben weggeeft – en later nog meer – vinden ze hem aardig. En dan merkt hij dat het belangrijker is om vrienden te hebben dan de mooiste te zijn. Hoe goed ís het eigenlijk om kinderen dit soort wereldlessen mee te geven?

De ‘Hoe overleef ik?’-reeks
HAAAA, ik zou deze bijna vergeten. De ‘Hoe overleef ik?’-boeken! Eenmaal in de puberteit ging ik ineens lezen als de malle. Vooral de HOI-serie van Francine Oomen waren de shit bij mij in de klas (je weet wel, over Rosa van Dijk, een meisje dat in de puberteit komt en in elk boek ouder wordt. Ze heeft een vriendje, Vincent van Gelderen, dat ze liefkozend ‘Neuz’ noemt vanwege zijn grote neus). Hoe overleef ik mijn vakantie?, Hoe overleef ik het jaar 2000?, Hoe overleef ik de brugklas?, mijn eerste zoen?, mezelf?, een gebroken hart?, met/zonder jou?, mijn ouders?; the whole shebang. Ik zou het bijna allemaal weer gaan lezen, zo briljant vond ik het.

Achtste-groepers huilen niet


En janken dat ik deed, jánken bij dit boek, oooooh. Niet normaal. Over een groepje basisschoolleerlingen en met name Akkie, het stoerste meisje uit de klas dat leukemie krijgt. Ze stuurt brieven over haar ervaringen in het ziekenhuis naar haar klasgenoten, die allemaal intens met haar meeleven. Een verdrietig, mooi en rauw boek over vriendschap en de dood. En eerlijk: als het aan mij ligt een boek dat iedere ‘achtste-groeper’ zou moeten lezen in plaats van te netflixen.