Vrouwendingen die mannen nooit gaan begrijpen

Een essentieel onderdeel van mijn job is research doen. En daar zag ik plots een artikel dat me aan het denken zette. Dingen die mannen doen en die wij nooit gaan begrijpen. Ik kon me in het epistel vinden. Maar om de mannen ook een beetje bij te staan en ze ook even te onderwijzen in het brein van de vrouw, dit gaan jullie nooit aan ons snappen. En goed nieuws: dat hoeft ook niet.

Dat je niet per se iets nodig hebt als je gaat winkelen

“Wat zoek je?” hoor ik in mijn rechteroor. Uuuuuuh, niks. Wij vrouwen winkelen bij voorkeur als we zo weinig mogelijk nodig hebben. Een lijstje met wat je nodig hebt zijn eigenlijk gewoon boodschappen. Het aller- aller- allerlekkerst is het om een winkel in te gaan en misschien wel met je nieuwe lievelingsblouse naar buiten te komen. Die hoop en dan de glorie, niets topt dat gevoel. Of nou ja, bijna niets.

Waarom het lekker is om de wastafel te vullen met potjes en tubes

“Maar je hebt toch al een crème?” Ja, maar die tweede is voor als ik het zwaar heb (het grove geschut) en die andere is wat minder vettig voor in de zomer. En dan heb je die kleine tube voor als ik wallen heb, en dat masker mag één keer per week en dat andere twee. En al het voorgaande maakt geen klap uit, want we willen gewoon véél potjes en tubes op een heel klein plankje. Daar voelen we ons rijk door.

Onze looproute in een winkel (en waarom we aan stofjes voelen)

Ik doe een winkel twee keer. Eerst scan ik snel en pluk ik leuks uit de rekken, de tweede keer ga ik voor grondig. In allebei de gevallen begin ik waar het rustig is, want ik sta niet graag met z’n tweeën één meter aan kleding te bepotelen. Ik werk wel van voor naar achter, maar links en rechts is pure willekeur en waar ik een opening zie stort ik me in. Ook pak ik stofjes vast waarvan ik denk dat ze fijn aanvoelen. Stoffen betasten is het tweede stadium van die potentiële vondst; het tweede zintuig dat we inschakelen voor we iets uit een rek pakken om het volgende zintuig haar werk te laten doen.

Dat we tanken ein-de-loos uitstellen

In onze redactieapp doen we wie het langst door durft te rijden met het lampje aan. Onze Daniëlle is recordhouder met nul kilometer te gaan. En toch kwam ze bij de benzinepomp, wat een held. Tanken is een noodzakelijk kwaad. Uit je jas waaien met zo’n slang in je hand is niet onze hobby. Eenmaal binnen bij een tankstation met winkel gaan we eten. En eigenlijk moeten we altijd tanken als we al te laat zijn op ons werk. Kortom, vrouwen zijn geen tankers van nature en dat gaan we nooit worden, hoe vaak je ook mekkert over dat lampje.

Waarom de kapper kost wat ‘ie kost

En de schoonheidsspecialist. En de nagelsalon. En ons onderonsje bij de brow bar. Het is ook niet nodig om te vragen waarom, dat houden we graag geheim.

Bron: Rumag