Waarom Blue Monday een fabel is
Ik doe vanmorgen mijn mailbox open en het eerste wat ik zie is Blue Monday, Blue Monday en Blue Monday. Mocht jij onder de dekens gelegen hebben en hier nog niks van hebben meegekregen (lijkt me sterk); het is dus ‘Blue Monday’, de meest deprimerende dag van het jaar. Jongens, wat een onzin. Waarom moeten we massaal overal een naam op plakken? Ik vind het vooral één grote smoes om vandaag nog meer te zeiken, te zuchten en te zeuren.
Blue Monday, nationale zeurdag, depri maandag of gewoon sukkelmaandag. Ooit verzonnen door de Britse psycholoog Cliff Arnall en met succes. Mensen voelen zich somber doordat de feestdagen achter de rug zijn, het buiten verdomd koud en pikdonker is, de vakantie eindeloos ver weg lijkt (of gewoon ver weg is) en velen hun goede voornemens alweer hebben laten varen. Daarnaast zou het één grote marketingstunt zijn van reisbureaus. Want zeg nou zelf: de beste manier om de kille en deprimerende januaridagen door te komen is door een tripje te boeken naar een zonnige bestemming.
Blue Monday, mag er a.u.b. een streep door? En dan ook gelijk door deze slechte smoesjes, want geef maar toe, vriendin; jij vond Blue Monday een perfect excuus om vandaag:
- Vrij te nemen en dus een lekker lang weekend te hebben.
- Jezelf vanmiddag te trakteren op iets lekkers.
- En dus die vakantie te boeken.
- Niet te hoeven sporten.
- Wat later op je werk te verschijnen.
- Die mailbox te laten voor wat ‘ie is.
- Je Dry January acuut te beëindigen.
- En ook stiekem een sigaretje op te steken terwijl je net gestopt was.
- Oh ja, en je gezonde voornemens voor één dag overboord te gooien (en ze vervolgens nooit meer op te pakken).
- Online te shoppen.
- Eerder naar huis te gaan.
- Vanavond met een pizza op de bank te duiken.
- Niet één stukje, maar de hele reep te verorberen.
- Je tandartsafspraak te cancellen.
- Die vakantie dus te boeken.
Ik neem vanavond ook een stukje taart hoor, niet omdat het het Blue Monday is, maar omdat mijn roomie jarig is. Vind ik een veel gezelligere reden.
