Waarom een rolmodel hebben belangrijk is én blijft

“You can be anything”

In Nederland heeft 79 procent van de meisjes een rolmodel. Een Naomi van As, een Anna Nooshin of Carolien Spoor. Ik vind dat dus leuk, maar ook belangrijk. Als kleine meid heb je zo’n voorbeeld nodig waarvan je denkt: precies zó wil ik worden als ik later groot ben. Had ik ook..

Uit een onderzoek van Mattel, je weet wel van Barbie, blijkt dat voor 68 procent een rolmodel hét bewijs is dat je alles kunt bereiken. Ik hoorde vanmorgen op de radio dat er een plan ligt om bedrijven boetes te geven, als ze een vrouw in dezelfde functie als haar mannelijke collega minder betalen. En als ik dan zie dat een meisje gelooft dat ze álles kan, dan weet ik zeker dat het glazen plafond op klappen staat.

Maar als je van meisje naar vrouw gaat, dan schijn je het idee van een rolmodel kwijt te raken. 77 procent van de volwassen vrouwen heeft geen voorbeeld meer, zegt hetzelfde onderzoek door Mattel. Jammer, toch? Vind ik dan. Ik heb ze nog steeds, misschien zijn ze wat kleiner, lijken ze niet op de Spice Girls en hang ik geen posters van ze aan de muur, zou freaky worden. Maar ik heb ze wel, die één of twee dichtbij, de ander wat verder weg.

Mijn moeder was mijn allereerste, mijn rolmodel, mijn voorbeeld. Ik heb mijn beste vriendin Britt, die haar best wel imposante carrière in één adem combineert met haar lief, het opvoeden van haar zoon en het op komst zijn van de volgende bèbè. En mij ondertussen ook nog even mee uit dansen en drinken neemt op een festival. Maar vooral zo goed is in geluk. May is mijn rolmodel in business. Haar kijk op wat mooi is, op hoe ze Amayzine ziet, haar schrijven alsof je het zelf meemaakte, die eindeloze creativiteit (en ik ben bezig met de overname van haar vocabulaire, die is enorm). Ik kan je trouwens aanraden om voor je voorbeeld te gaan werken, kun je dus van dichtbij afkijken. En als je van dichtbij afkijkt, dan zie je meer dan van veraf. Dit klinkt een beetje als een wijsheid van de legendarische wijlen Johan Cruyff, maar ik bedacht ‘m net toch maar zelf even. En omdat ook ik een ideale versie van mezelf moet geloven ga ik voor Emma Watson. Die begon als Hermelien, maar nu gewoon voor de Verenigde Naties werkt en zoveel goeds doet voor de mens, dat ik me altijd een beetje sullig voel met mijn automatische afschrijving naar het goede doel.

Stop niet met het hebben van een rolmodel, stop niet met het laten weten dat iemand een rolmodel voor je is. Dat doet maar 27 procent, terwijl de helft van de vrouwen zich beter zou voelen als ze dat te horen kreeg. Laat gewoon weten wie de jouwe is. Barbie start een campagne voor meisjes met de hashtag #morerolemodels En om zelf te zien hóe belangrijk het is dat jonge meisjes rolmodellen hebben, wil je deze video met Olcay Gulsen even zien. Zó mooi, zó lief. En niet vergeten: you can be anything.