Waarom je blij moet zijn dat je niet uit Amsterdam komt

“Je hoeft er niet geboren te worden om er vandaan te willen komen.” Dit staat in grote letters op een muur in een stad waar ik ooit woonde, maar ik vind het Amsterdam ook passen. En het past vooral Amsterdammers, de echte en de aangewaaide. Ik hou van binnen en buiten de ring. Maar als je afstand neemt kun je nét wat kritischer kijken naar het krioelen. Zeggen ze. Ben ik het trouwens mee eens en laat ik nou buiten Mokum wonen. Daarom: waarom je soms heus ook blij mag zijn dat je niet binnen de stadsring woont.

Fietsen kan, ook als je niet levensmoe bent

Geef maar gewoon toe, als je niet één keer in je leven over een motorkop gekatapulteerd wordt dan beland je wel met een band tussen de tramrails. Met gevaar voor eigen leven stap je op dat stalen ros. Het is een death wish keer tien, dat fietsen in Amsterdam. Langs de Vecht fietsen ze ook, beetje saai misschien maar geen tram te zien.

Je hebt überhaupt een fiets

Als er iets te fietsen valt, want je moet minimaal één keer per maand een nieuw exemplaar… want gestolen. Die van mij staat in onze verwarmde berging, niemand die het oude barrel ongewenst aanraakt. Oké, oké, dit klink wat bejaard.

Toeristen, welke toeristen?

Of je moet geboren en getogen zijn in het Volendamse, maar anders vervloek je ze niet. Als je in Amsterdam woont, dan scheld je op toeristen. De Amsterdammer en toerist zijn als Cola en Mentos en het is trouwens de Amsterdammer die begint te spuwen. Wij waren vroeger blij als er wat onbekends het dorp binnen kwam kakken. Bij voorkeur onze leeftijd, mannelijk en knap. Kortom: geen toeristenvrees te bekennen bij ons buiten-stedelingen.

Wie weet heb je wel een charmant accent

Een klein beetje horen waar de roots liggen is helemaal zo erg nog niet. Het wordt zelfs gezien als authentiek en geeft vertrouwen. Ik sprak vanmorgen een vrouw in de gym, die net op het einde van haar uitspraak nog zo’n klein, zachte-g-randje had. Vond ik haar meteen leuker door.

Je kunt rustig en drugsloos op vakantie

Niemand die vraagt of je toevallig ‘grass’ op zak hebt als je zegt dat je uit Schubbekutteveen komt (hoi Kiek). Maar zeg één keer dat je in Amsterdam woont en ze praten je stoned waar je bij staat.

Hip zijn is geen plicht

Zelfs de yuppen in Amsterdam zijn hipperig (mijn autocorrectie veranderde hipperig net naar wipperig, dat misschien ook wel). Ik zie soms weleens iemand schuin naar me kijken, maar dan begin ik gewoon heel hard te roepen dat ik uit de provincie kom (ook al woon ik nu wat randstedelijk), het helpt. Als ik in het zuiden kom, dan kijken ze trouwens weer wat achterdochtig naar de combi sportbroek en zilveren hak. Maar ach… Kleinigheidje blijf je houden.

Uitgaan is geen keuze

Want er is één kroeg en daar gaat iedereen heen, wel zo overzichtelijk.

Je woont goedkoper

Daar kan zelfs een echte, binnen-de-ring-wonende Amsterdammer niets tegenin brengen.