Waarom tradities zo belangrijk zijn (vooral tijdens de feestdagen)

Als we ook alleen maar fluísteren dat we een jaartje kerstdiner bést zonder toast met paté en cranberrysaus kunnen, nou, dan ontploft de familie-app.

Tradities zijn er om in ere te houden, om door te zetten, door te geven van generatie naar generatie en vooral niet om te verbreken. Zeker in een tijd waarin alles al zo verandert, alles al altijd zo vlug en snel moet, iedereen gehaast leeft en weinig tijd heeft voor de familie, dan zijn juist die kneuterige zelfde dingen fijn. Die herkenning. Komt je hele jeugd opeens naar boven.

Zo hangt er al sinds ik een baby ben bij mijn ouders aan de trap een Rudolphje als het december is. We kijken ‘The Sound of Music’ op tweede kerstdag. We zetten altijd dezelfde foute kerst-cd aan. Dansen altijd op hetzelfde kerstlied dat altijd te hard aan staat waardoor mijn moeder altijd gilt dat het ‘wel wat zachter kan’, waarop mijn vader altijd de speakers nog nét wat luider zet. ‘I wanna wish you a meeerrrrry Christmas, from the bottom of my heaaaart’. Dat is Kerstmis voor mij. Zo heeft iedere familie haar momenten. Iedereen heeft tradities. Dat maakt het zoiets speciaals. Dat snappen anderen niet, maar jullie wel.

Makkelijk te verklaren vanuit de psychologie waarom we zo vasthouden aan tradities. Juist omdat jij en jouw familie alleen júllie tradities begrijpen, schept dat een betere band. Het versterkt het groepsgevoel. We zijn als mensen immers altijd op zoek naar een groepje, naar ergens bij horen, naar sociale bevestiging. Al helemaal als het jaar eindigt en we wat melancholiek worden. Omdat, nou ja, gewoon, er alwéér een jaar voorbij is.

Dat zorgt voor een wat weemoedige stemming. De tijd vliegt, merken we. We zijn weer wat ouder en hopelijk wijzer dan het jaar daarvoor. Staan we weer, met die champie in onze klauwen naar dat enge vuurwerk dat stiekem toch wel mooi is te turen. Dag oudjaar, op naar het nieuwe jaar. Het is afscheid nemen van alles wat er gebeurde in 2018. Heus niet voor iedereen makkelijk. Daarom houden we graag zo vast aan die paté met geroosterd brood. Met cranberrysaus uiteraard.