Wat het over je persoonlijkheid zegt als je zwarte koffie drinkt

Thuis één, op kantoor twee; ik heb het al zeker drie keer gedaan vandaag. Aan tafel samen met m’n vriend, in de keuken op kantoor, aan mijn bureau naast May… Koffie is wat ik doe ’s ochtends. Zonder een bakkie pleur ontwaak ik minder als mezelf.

Lil vindt me trouwens een beetje zakelijk omdat ik altijd vraag om een doppio (in Amsterdam, Italië en bij Starbucks) of een dubbele espresso (buiten Amsterdam, Italië en de Starbucks). Maar koffie met melk, opgeklopt of afgeroomd of gezoet of weet-ik-veel-wat-hoe is niet mijn smaak. Ik grimas als ik per abuis een slok cappuccino binnenkrijg. Ik ben een beetje een koffiesnob, ja. Ook al staat het heus romig op Instagram, maar bij mij staan die sloten latte ook vooral romig op m’n heupen en, oh ja, reminder: ik vind melk in mijn koffie vies. En dus sta ik met een zwart koffertje en een heel klein papieren bekertje met één slok espresso er in bij de gate op Schiphol en doet de rest van de redactie aan in de rij staan met mint-trolleys en flat whites, lattes en allerhande snufjes. De zwarte-koffie-drinker in een notendop a.k.a. espressokop.

Maar er is iets aan de hand met ‘ons’. Wij zwarte-koffie-drinkers blijken psychopaten in disguise. Het magazine Appetite deed onderzoek naar je voedselvoorkeur en persoonlijkheid. Nu blijkt dat de zwarte-koffie-drinkers, de mens die bittere waren weet te waarderen, nogal psychopathische maar ook sadistische trekjes hebben. Oké, oké.

No worries trouwens, je bent niet meteen een psychopaat in wording, het gaat hier om trekjes en neigingen. En ik ben ondertussen blij dat ik stiekem een kwart zakje zoetigheid in mijn koffie mik, om het hele bittere randje af te zwakken, mits de koffie niet te slap is. Hmmm, zou dat iets zeggen? Zwarte-koffie-drinker, je bent gewaarschuwd, ze hebben ons door.

P.S.: Hier drink je de lekkerste koffie van Amsterdam. Als je durft.

Bron: Women’s Health