Wat is PDA?! En wáárom heeft iedereen het erover?

PDA, ik had geen idee. Until Harry met Meghan, want toen had ineens de hele wereld het erover. Alsof we de uitspraak al jaaaaaren bezigen en we allemaal snappen wat het is. Ik niet.

Speciaal voor mij en voor jou, als je ook even moest googelen wat de mensch met PDA. bedoelt. Komt ‘ie, het eerste beste zoekresultaat van ‘what is PDA’: “Kissing, holding hands, cuddling on a park bench: these are just some of the ways couplet show their love for one another in front of others.” PDA, public display of affection, betekent dus eigenlijk platweg, vozen en plein public. Noemden we dit eerst gewoon zo en was er geen gedoe over viezelevozelen in het openbaar, sinds prins Harry aan de sjans ging met Meghan Markle is alles anders.

De PDA-momentjes van het koppel worden zelfs geturfd. Hoe het komt dat de wereld zo geobsedeerd is door wat de twee doen? Waarschijnlijk omdat ze niks zéggen en we dus ook niks weten. Een kneepje in de hand, knipoog, gehaakte arm; álles wordt honderdtachtigduuzend keer op de kiek vastgelegd en dus ook geanalyseerd. Zo trok Harry ineens zijn hand weg en waren de PDA-days van de twee over, dacht men. Tot ze elkaar plots kusten, in het o-pen-baar. Stel je voor. Ook het gebrek aan PDA bij broer Will en schone zuster Kate (en de ganse royal family) is reden voor nóg meer ophef.

Maar ineens PDA’en we wat af. Over Kim en Kanye, Beyoncé en Jay-Z; als we niet oppassen gooien we er nog een PDA’tje in als het over onze Max en Wim-Lex gaat. Laten we gewoon lekker zeggen waar het op staat. Ze zoenen elkaar plat op de… mond. Houden handjes vast. Leggen een hand op elkaars rug. Ze zijn verliefd, logisch. Is toch veel te zakelijk om af te doen als PDA? Ze zijn gewoon klef. Hoeven we heus niet omheen te draaien.