Zeg dit vooral niet tegen iemand die zwanger is

Iedereen bedoelt het goed hoor, maar soms zijn al die meningen als je zwanger bent nogal vermoeiend. Het is namelijk al zoveel voor jezelf om mee te maken, zeker voor de eerste keer. En dan malen al die opmerkingen van kennissen en vrienden en vrienden van die en die maar door je hoofd. En soms is dat niet leuk.

Wat je vooral niet wilt horen als je een baby (of twee) in je buik hebt zitten groeien? Komen ze.

Waarom heb je nog geen buik?
Eh ja, dat duurt een paar maanden. Kan ik ook niets aan doen. Maar ik voel me wel heel zwanger, hoor. Ik ben 24/7 kotsmisselijk en bekaf, joe.

Wow, je buik is groot, zeg! Nu al!
In mijn geval dan: ja, dat klopt, het zijn er ook twee. Maar verder hoef je dit niet te horen. Het is al best lastig kleding kopen en best wennen aan die bolle buik. En bolle billen en benen en hoofd.

Ik weet zeker dat het een meisje is. Het is vast een jongetje, ik zie het aan je buik.
Wat een gedoe over dat geslacht. Iedereen denkt wel iets en uiteindelijk heeft 50 procent het maar goed. Maar het is al best wel heftig voor jezelf als moeder to be om te horen wat het wordt, of wat ze worden. Je hoeft dan niet ook nog al die opmerkingen van vriendinnen te horen over wat zij denken dat je krijgt. Dan hoop je ergens misschien méér op, omdat je beste vriendinnen zeker lijken te weten dat je dit krijgt. Niemand weet het en je vertelt het wel als je er klaar voor bent. De enige naar wie je luistert is je verloskundige.

Ben je er wel al klaar voor, om moeder te worden?
Weet iemand dat ooit zeker?

Nu is je leven voorbij, maar je mag al bijna weer drinken, hoor.
Je leven is niet voorbij als je niet meer mag drinken, je krijgt gewoon een andere invulling van je week. En je oude leventje komt juist niet meer terug na die zwangerschap en dat beseft alleen de zwangere in het spel zich, volgens mij. Natuurlijk, je kunt heus nog weleens een wijntje drinken, maar life will be different. Je hebt opeens de zorg over een kleintje. Of over twee kleintjes.

Het lijkt me wel lastig om de eerste van al je vrienden te zijn.
Ja, dat is het ook. Dat hoeft ook niemand je nog te vertellen. Maar het is ook mooi om de eerste te zijn, want nu vindt iedereen het nog extra speciaal en leeft iedereen extra met je mee.

Ik weet al welke naam je gaat kiezen.
Houd het vooral voor jezelf, mocht je een idee hebben, want straks raad je het goede antwoord en dan… Zou het toch een beetje verklappen zijn.

Zie je erg op tegen de bevalling?
Nee, ik heb er superzin in.

Heb je wel gespaard?
…

Begrijp me niet verkeerd, ik wil heel graag met iedereen babbelen over het zwanger zijn, maar niet alles is leuk aan de zwangerschap. Ik heb ook veel emoties en moeilijke momenten. Dan maken sommige dingen het alleen maar lastiger. Ik zou het zelf ook ook kunnen zeggen hoor, tegen iemand die een baby verwacht, dus ik neem het niemand kwalijk. Het is alleen iets om bij stil te staan als je iemand kent in je naaste omgeving die het allemaal meemaakt.

Wat je dan wel kunt doen? Vooral lekker positief zijn. ‘O wat een geweldig feest, een tweeling.’ Dit zijn de mensen die ik graag spreek. Die juist lachen en zeggen dat alles goedkomt, alles leuk is, alles spannend is, heus, maar dat het leven vooral vol mooie verrassingen zit. Happy thoughts, die helpen. Want die blijven net als die negatieve opmerkingen hangen. Die blije, enthousiaste, vrolijke zinnetjes. En daar put je kracht uit als je het zelf even niet meer weet. Ja, het is ook leuk, en ja, het is ook bijzonder en het komt allemaal goed. Bedankt, jullie. En het is nooit te laat om te beginnen met sparen, toch?