Adem in, adem uit: alles wat je moet weten over het zetten van een spiraaltje

Laat ik er niet omheen draaien: een paar uur gelee lag ik met mijn benen in standje wil-je-niet op een plastic kleedje bij de huisarts. Een behoorlijke uit-m’n-comfort-situatie, maar het móest gebeuren.

Ik ben in augustus gestopt met de pil en wilde een spiraal. Eigenlijk al driekwart jaar, maar ik vond het dood-dood-eng en dus schoof ik het voor me uit. Deze ochtend was ik badass genoeg om het gewoon te doen. Hatsakee, klaar met dat gezeik. Een kwartier later liep ik glimlachend (en ja, oké, met een lichte steek in de onderbuik, dat wel) de praktijk weer uit. Hello freedom. Vijf jaar lang amper (of zelfs niet) ongie worden, ik vind het nu al een feest. Goed, mocht je ook twijfelen om een spierie te zetten: dit is wat je moet weten.

Uit welke soorten spiraaltjes kun je kiezen?

Uit de koperspiraal en de hormoonspiraal. Mijn huisarts vertelde me dat een koperspiraal ei-gen-lijk bijna nooit meer gezet wordt. Het kán wel als je echt geen hormonen mag of wil, maar de hormoonspiraal is gebruikelijker. Plus: bij een koperspiraal is de kans op  – alsnog – hevige ongesteldheid groter.

Hoe lang werkt ‘ie?

Met een koperspiraal ben je vijf tot tien jaar beschermd tegen een zwangerschap. Een hormoonspiraaltje werkt vijf jaar.

Zitten er dan echt zoveel hormonen in?

Nope. De hoeveelheid hormonen is tien tot dertig keer minder dan bij andere hormonale anticonceptiemethoden. Een hormoonspiraal bevat progestageen. Dit hormoon wordt geleidelijk afgegeven aan je baarmoederwand. Hoef je niets van te merken.

Hoe duur is ‘ie?

Ligt er volgens mij aan welke je neemt, maar ik was rond de honderddertig euro kwijt. Maar dan ben je er wel vijf jaar vanaf, dus eigenlijk ben je nog goedkoper uit dan met de pil.

Vanaf wanneer is het veilig om seks te hebben?

Meteen. Of je er zin in hebt is een tweede vraag (geloof me: niet), maar in principe ben je vanaf het moment dat het spiraaltje geplaatst is meteen ready to rumble zonder kans op een zwangerschap.

Enne, de hamvraag: hoe voelt het? Doet het pijn? Wat voel je dan?

Ja oké, het is even een vervelend gevoel, ja. Die eendenbek vond ik niet eens zo storend, maar het plaatsen van het spiraaltje zelf is even een doe-maar-liever-niet-steek van ongeveer een minuut. Ja, ik had zweethandjes en zei wel even ‘oeh’, maar een minuut later ebde de kramp ook wel weer weg. Ik vond het in totaal erg meevallen, maar dat betekent niet dat het geen pijn doet. Als je je daar op instelt en weet dat het met een paar seconden ook weer weg is, dan stelt ook dat weinig voor.

En kun je daarna weer alles doen?

Ik ben deze ochtend thuis gaan werken en was rond lunchtijd gewoon weer op kantoor. De hele dag in bed liggen vond ik onzin, want ik voel me prima. Maar de een heeft er meer last van dan de ander. Meestal wordt geadviseerd om een dagje rustig aan te doen.

Oh, en good to know…

Er wordt geadviseerd om de spiraal te zetten op het moment dat je ongesteld bent, dan staat je baarmoederwand het meeste open, waardoor de plaatsing het makkelijkst is en jij het minste last ervaart. Ik zou het lekker op de laatste dag doen, als je het bijna niet meer bent.

Nog extra tips?

Neem een uur voordat je die kant op gaat één Aleve-pijnstiller of een ibuprofen en als  je weg bent en last krijgt meteen weer. Daarnaast: doe een lange rok aan, had ik ook en daardoor hoefde ik alleen mijn string uit te doen, waardoor je je iets minder naakt voelt.

Laatste poging om je moed in te praten: ik vind die vijftien minuten ongemak niet opwegen tegen vijf jaar plezier. You. Can. Do. This.