als je kind niet slaapt
Nu lijkt op Instagram alles altijd mooier dan de realiteit, maar mijn foto’s uit Ibiza zijn eigenlijk volledig natuurgetrouw. We zijn vier dagen weggeweest, maar het voelde als ruim een week. Otis is echt alleen maar lief geweest, alle plekjes die we bezochten waren prachtig en dankzij het fijne weer kon ik eindelijk mijn nieuwe zomeroutfitjes showen. Nu vind ik het zelf ook fijn om van vrienden tips te krijgen over toffe plekjes, maar om te voorkomen dat je telkens iedereen hetzelfde moet appen: check eens de app Urban Journalist, waarmee je superhandige lijstjes met tips kunt bijhouden per locatie en zelfs een wishlist kunt maken van plekjes waar je niet aan toe bent gekomen. Zelf haal ik er ook weer te gekke lijstjes bij andere gebruikers vandaan.
Nu mag ik echt niet klagen over ons huishouden: Jon is gezegend met een gezonde opruimwoede, wat ervoor zorgt dat hij enorm graag stofzuigt, dweilt en de vaatwasser in- en uitruimt. En toen hij mij vorige week met dit apparaat zag thuiskomen, wist ik zeker dat hij het stofzuigen nooit meer uit handen zou geven. Deze draadloze Dyson meet zelf hoeveel zuigkracht je nodig hebt voor verschillende oppervlaktes, heeft een meter waarop je ziet hoeveel batterij je nog hebt en ziet er ook nog eens superfuturistisch uit. Als er een kidsvariant zou bestaan, dan zou Otis de hele dag het huis schoonmaken. Nooit gedacht dat we ooit nog zouden ruziën over wie er vandaag mag stofzuigen.
Gedeelde smart is halve smart, zeggen ze altijd. Nu voelde ik mij ook erg gesteund toen ik gisteren de vraag postte of iemand tips heeft voor wat extra energie nu Otis ‘s nachts lekker aan het spoken is, maar de vermoeidheid wordt er niet door gehalveerd. Ik kreeg een hele waslijst aan tips binnen, waarvan sommige iets bewerkelijker waren dan andere (de tip voor een vitamine B12-spuit in je bil sla ik even over), maar ik ga er zeker een paar proberen, zoals extra vitamines, ’s ochtends een korte meditatiesessie en voor Otis een speciale klok die aangeeft wanneer het nacht is (met een afgebeelde maan) en wanneer de dag begint (met een afgebeelde zon). Ik houd jullie uiteraard op de hoogte als ik de ultieme tip heb gevonden.
Oh oh, nog maar een paar dagen en dan gaat ons jaarlijkse Disney-tripje met Marly van start. Ik denk dat wij er nog wel het meest naar uitkijken, alhoewel de oudste van Marly inmiddels vier jaar is en het al wekenlang nergens anders meer over heeft. Ik ben benieuwd of Otis de attracties juist enger gaat vinden nu hij ze bewuster mee gaat maken. Gelukkig zijn er genoeg toffe shows die speciaal voor de kleintjes zijn, dus wordt het iets meer stilzitten en iets minder achtbanen. Mocht je nou helemaal niks met Mickey hebben (wat ik nogal ondenkbaar vind), dan zou ik volgende week mijn Instagram maar even niet checken…