Beschamend maar waar: als je de tv niet aankrijgt in je eigen huis
Erger dan dit ga je het niet krijgen. In je eígen huis nota bene. Het ding dat je ZELF hebt afgerekend. Ik durf het bijna niet om te schrijven, maar doe het toch. Hi, ik ben Kiki, 26 jaar en krijg de televisie negen van de tien keer niet normaal aan in mijn eigen huis. En dat gaat in fases.
Fase 1: hij verlaat het huis
Een gemiddeld feministisch hart zou ervan gaan janken, maar De Grote Ellende begint op het moment dat hij een avondje naar de boys gaat. Of nog erger: een weekje op wintersport.
Fase 2: ik weet dat ik de tv niet aankrijg, maar ik probeer het toch
Een ezel stoot zich niet 128 keer aan dezelfde steen, toch? I got this. Ehm, even denken. Met welke afstandsbediening begon ik ook alweer? Die kleine toch? En was het dan niet dit knopje? Of een combinatie van deze en deze? Nee? Wacht. Die dan? Nee. Eh…
Fase 3: de error vindt plaats
On demand. Tv-gids. DVR. HDMI2, weet ík veel. Oh wacht, ik heb geluid. Maar waar is nou mijn beeld? Weer sneeuw? In wat voor diepe helkrochten van mijn televisie ben ik beland? Waarom ‘helpt’ die help-knop niet als je ‘m nodig hebt?
Fase 4: De agressie popt op
3 AFSTANDSBEDIENINGEN HET IS TOCH GOFFEREDOMME NIET NORMAAL.
Fase 5: de agressie slaat over in eigenwijsheid
Ik ga hem niet bellen, hoor. Oh HELL no. Dan maar geen tv vanavond.
Fase 6: probeert het – zucht – nog één keer
Ik druk alles in. De PlayStation. Ik wist niet eens dat we die hadden. De box. Is dit de radio? Dan zou dit de televisiekast moeten zijn, toch? HEEE FAK! IK HEB BEELD LINKSONDER. Maar wel in een soort hoofdmenu en zonder geluid. Hallo? Geluid? Joe?
Fase 7: de depressie
Ik sta op het punt om mijn programma op een achtste van het beeld te bekijken zonder geluid. En ik voel me even in- en intriest.
Fase 8: de schaamteloze terugkrabbel
“Hé, schatje. Met mij. Sorry hoor dat ik weer hierover bel, maar ik krijg de tv weer eens niet aan. Kun je me even…”
AAAAAARGHHHHH.
P.S.: Zeg alsjeblíeft dat ik niet de enige idioot ben die dit heeft.
