Carolien denkt terug aan de geboorte van Otis

Elke moeder zal hetzelfde zeggen: op de verjaardag van je kind ga je even terug in gedachten naar de dag dat die kleine geboren is. Dezelfde snikhete dagen gingen er dit jaar aan vooraf en toen we voor Otis ’s middags gingen zingen, bedacht ik me: twee jaar geleden lag ik op ditzelfde tijdstip nog kreunend in een ziekenhuisbed… Inmiddels hebben we een rondrennende, non-stop brabbelende kleine in huis en het wordt écht met de dag leuker. Gefeliciteerd allerliefste mannetje op aarde, dat we maar heel vaak samen je verjaardag mogen vieren en ik weer even bij die memorabele dag mag stilstaan.

Graag wilde ik voor Otis’ verjaardag ook een klein cadeautje aan mijn zusje en moeder geven, omdat zij met zoveel liefde Otis op handen dragen en ons gezin ondersteunen. Dit mooie armbandje van MAMALOVES kun je met initialen of een naam laten ingraveren en ik vond hem zó leuk, dat ik er gelijk drie heb besteld. Nu is het ook nog eens een familiearmband geworden.

Afgelopen weekend was het weer zover: mijn lievelingssale der sales, van Les Coyotes de Paris, was in Amsterdam. Gelukkig wist ik mijn vriendinnetje net zo gek te krijgen en stonden we een uur voor openingstijd, om acht uur ‘s ochtends, braaf voor de Posthoornkerk. We bleken niet de enige gekken te zijn: binnen no-time stond er een rij van wel honderd dames die stonden te popelen om naar binnen te mogen. Ik weet niet wat het is, maar er komt een stofje bij dames vrij zodra ze zo’n sale betreden: een minuut ervoor sta je nog vriendelijk naast elkaar in de rij als geciviliseerde mensen en even later ren je door een soort oorlogsgebied en worden de kledingstukken nog net niet uit je handen getrokken. Met een extreem goede score en lege pinpas fietste ik tevreden naar huis en bedacht ik me direct dat er voorlopig een ‘shopstop’ wordt ingelast. Gelukkig is hun volgende sale ook pas over een halfjaar weer…

Ik benijd vrouwen op straat die ik met perfect geföhnd, quasinonchalant los haar door het leven zie gaan. Of ze zetten hun wekker een uur eerder óf ze gaan stiekem twee keer per week naar de kapper, maar mij lukt het in ieder geval niet om langer dan een dag mooi los haar te dragen. En zeker met deze temperaturen wordt het al gauw in een knotje of staart gegooid. Gelukkig heb ik een paar fijne scrunchies van Atelier des Femmes die dat frupseltje op mijn hoofd nog een beetje opfleuren. Want hoe graag ik het ook wil: die perfect geföhnde losse coupe gaat ‘m nooit worden…

Alhoewel ik de afgelopen weken bijna non-stop ben weggeweest, keken Jon en ik er enorm naar uit om deze week eindelijk even met het gezin op vakantie naar Ibiza te gaan. Die tripjes zien er namelijk fantastisch uit, maar het blijven werktripjes. Dus nu gaan de telefoons op stil, is de koffer gevuld met boekjes en spelletjes en kunnen we niet wachten om heerlijk te keuvelen met z’n drietjes. Ik beloof af en toe een fijn vakantiekiekje met jullie te delen.