Zo vierde carolien haar verjaardag

De verjaardagsvreugde die ik als kind beleefde, neemt toch met de jaren een beetje af. Maar sinds Otis er is, zijn die kriebels weer helemaal terug. ’s Ochtends lag ik al een uur wakker en hoorde ik ze beneden samen keuvelen. Ik wilde niks verpesten, dus ik bleef braaf liggen totdat ik werd geroepen: de hele kamer was versierd met slingers en ballonnen. Otis begon meteen ‘Lang zal ze leven’ te zingen terwijl hij samen met Jon de laatste hand legde aan een zelfgemaakte appeltaart: ik hield het amper droog… Vervolgens werd ik nog verrast met een gigantisch cadeau, maar ik moet eerlijk zeggen: geen materie kan op tegen het tafereel dat ik die ochtend mocht aanschouwen.

Aangezien mijn verjaardag nogal ongelukkig valt tijdens alle feestdagen, vind ik het altijd lastig om een goed moment te vinden om het te vieren. Een tijdje geleden had ik een fotoshoot in het prachtige hotel Mercier, wat echt een ‘hidden gem’ is in hartje stad: het interieur zou ik zo willen copy/pasten in mijn huis. Ik besloot direct dat ik dit jaar mijn verjaardag dan toch met een klein clubje zou vieren op deze mooie locatie. Met een prachtige taart van Sweet Cakes, mijn liefste vrienden en familie plus acht rondrennende kids en een prachtige tafel gevuld met hapjes en drankjes: zo is het toch wel leuk om je verjaardag vieren.

Otis kan zich elke dag met moeite bedwingen om niet zijn cadeautjes uit te pakken die onder de boom liggen. Nu moet ik zeggen dat we kerst niet gigantisch uitbundig vieren met tientallen cadeautjes, en zeker nu hij Sinterklaas bewust meekrijgt, zie ik opeens van een afstand hoeveel er voor zo’n kleintje gebeurt in de maand december. Hij kon net een beetje alle Sint-liedjes meezingen en toen was er alweer een andere man met een witte baard op tv. Gelukkig is na vandaag de rust weer een beetje wedergekeerd, alhoewel, over een klein maandje staat er alweer een nieuwe giga gebeurtenis op hem te wachten, namelijk het worden van een grote broer!