Chateau Meiland de naklets
Werd er vorige week nog een kussentje onder de billen van Maxime geschoven, deze week plassen we al op een stickie ClearBlue. Met een zwangerschapstest voor Maxime, een nieuwe strandjurk pour Nadège (huilen, zo lief), een ‘plodderige’ Erika en natuurlijk onze spirit animal Martien is dit onze Chateau naklets a.k.a. favoriete buikspierkwartier van de dinsdagochtend.
Het behang is gescheurd, het spotje is kapot en dan zit er ook al geen kaars in die ene kandelaar op de gang. Volgens Erika een typisch gevalletje: plodderig. Wat plodderig dan ook mag betekenen… Hoewel Martien daar dan wel weer van op de hoogte blijkt te zijn, geniaal. Wel echt hashtag family goals hier, hoor.
Of Nadège met de familie Meiland op vakantie wil. Ik moet er een petit peu van huilen, zo lief.
Martien: ‘Wat een gezeur en kritiek weer allemaal, pfff. Nou, gelukkig heb ik een hele brede rug, of nou ja, breed… Ik kan in ieder geval wel wat hebben.’
Martien aan de telefoon met zijn broer: ‘Gaat weer die telefoon.’ (Ik gok de eerste beller van de dag, maar dat even terzijde.) ‘Ja, allo? Nee, ik ben even druk op een kruk. OH DE FRAAR. Ja, nee, eind van de dag bel ik je. OH DE FRAAR. Ja, DE FRAAR. Hè godverdomme, pfff.’ HA HA.
Hoe Martien het bed opmaakt? ‘Ik pak à gauche en Nadège altijd à droite, want ik ben links, weet je wel. En dan doe we die punten zo in die punt. En dan wachten we op elkaar, toch Nadège?’ (Onze Franse Nadège heeft geen idee.) ‘En dan doen we met z’n tweetjes zo die flap zo samen met z‘n tweetjes. Wij werken echt heel très bien zo samen, toch, Nadège?‘ (Nog steeds geeeeeen idee.)
Martien: ‘Ik doe straks nog even de stofzuiger on the floor. Bien, toch?’
Martien: ‘Ik denk dat dit een speciale machine is ofzo. Hij staat op de antikreukfase. Ja, antikreukfase ofzo. Nou ja, weet je, laat maar gaan, ik vertrouw Nadège. Als zij zegt dat mijn kleding niet krimpt in deze droger, dan geloof ik haar.’
Ik gok vijf later: Martien: ‘Even kijken hoe het met mijn droger staat. Oh, Nadège heeft ’m nu op extra droog gezet. Moet je luisteren, dat kan nooit goed zijn. Dat kan misschien bij Franse drogers omdat ze een andere speciale werking hebben ofzo, maar niet bij deze, dit is een Nederlandse droger.’
Erika: ‘Ik snap het ook wel. Oma vindt het dan gewoon spannend om vanuit Nederland alleen naar ons toe te reizen. Dan is ze gewoon bang dat er iets gebeurt ofzo.’ Maxime: ‘Maar als ze nou met mensen is die kunnen reanimeren, dan is er toch niks aan de hand? Dan kan ze misschien wel gewoon langskomen.’ Erika: ‘Ja, nou ja, reanimeren wil ze toch ook niet dus.’ Maxime: ‘Oh, dat scheelt dan weer.’ Erika: ‘Ja, dat scheelt. Hoewel die mensen natuurlijk wel kunnen reanimeren, maar ja, dat hoeft dan dus niet.’ Ahhh, oma komt.
Martien en Erika richting de vuilstort. Martien: ‘Willen we dan de blauwe of de groene kant van het afdekzeil boven? Eer, blauw aan de bovenkant? Of toch groen mooier?’ Erika: ‘Ja, groen is mooier.’ Martien: ‘Ja, groen is inderdaad mooier, veel beter bij de natuur.’
Martien: ‘En dan heb ik hele lekkere worst, Sushi sjon.’ Sushi watte? Nobody knows…
Maxime met zwangerschapstest op de wc: ’12, 13, 14.’ Erika: ‘Waar ben je nu?’ Maxime: ‘In de kelder, nou goed.’ Erika: ‘Nee, ik bedoel met tellen.’ ‘Ooooh, 20.’
Maxime: ‘Niet zwanger.’ Erika: ‘Hè, nou, gecondoleerd.’ Oké dan, Eer.
Martien: ‘Het is een minibar maar dan uitvergroot.’ Een koelkast dus?
Maxime: ’Kan die koelkast dan wel z’n hitte kwijt? Met zo’n kleedje er overheen?’ Martien: ‘Hitte? Het is een koelkast, Maxime, pfff. Een koelkast koelt.’ Zit wat in…
Martien: ‘Die strandjurk is voor pour la mer, weet je wel?’ (Arme Nadège heeft nog steeds geen idee.)
En nog even over die jurk. Martien: ‘Nee, ik wilde zeggen: als ze de jurk niet past, dan kan ze het doek ook even over haar borsten slaan. Nee, kan dat niet? Oh Maxime… Zeg jij dan wel even in het Frans dat als de strandjurk niet past ze iets anders van ons krijgt? Een vaas ofzo.’
