Dagboek van een model

Lily spendeert haar dagen als model en holt van shoot naar show en door naar weer een casting. Op Amayzine vertelt ze je alles over hoe haar leven écht is. Onder een andere naam, dat wel, maar dat betekent dat ze alle juicy details kan delen. Deze week: december is de hel voor ieder model.

December is voor velen een van de leukste maanden van het jaar. Veel vrije dagen, knus en gezellig binnen met kaarsjes, al je familie weer zien en eten, heel veel eten. Laat dit laatste nu net de angst van ieder model zijn. December is een mijnenveld vol pepernoten, speculaas, chocoladeletters en tantes die je drie keer extra opscheppen omdat ‘god meisje, wat zie je er dun uit.’ Toch is december ook een van mijn favoriete maanden. Ondanks dat ik met oogkleppen op door de supermarkten moet lopen op weg naar de bleekselderij, geniet ik enorm van de tijd dat het buiten donker en koud wordt.

Ten eerste hebben alle sportscholen goede verwarmingen. Dit betekent dat ik het binnen langer volhoud omdat ik simpelweg geen zin heb om weer naar buiten te moeten. Als ik eenmaal het barre winterweer getrotseerd heb om m’n skinny ass naar de gym te slepen, wil ik het onderste uit de kan halen voordat ik me weer in sjalen wikkel. Daarnaast heb ik een keer ergens gelezen dat je meer vet verbrandt als je het koud hebt: rillen als een rietje voor benen als een sprietje.

Bovendien is er niemand meer te porren voor een drankje op het terras om de dag te beginnen, te vieren, af te sluiten of gewoon omdat het kan. Vaarwel extra alcohol, hallo warme kopjes caloriearme thee. Het is opeens geheel geoorloofd om een warme thee te bestellen bij het eten in plaats van een Moscow mule. Waar ik me in de zomer soms moet verontschuldigen voor het feit dat ik niet meedrink, verzucht iedereen nu: ‘Hè, jaaa, lekker een thee, daar heb ik ook echt zin in!’ Alleen de glühwein gooit nog een beetje roet in… de thee?

Kleine side note over roet: ik schaam me dood wanneer ik de Nederlandse Sinterklaas-tradities aan mijn internationale modellenvrienden moet uitleggen. Modellen hebben dan vaak geen hersenen, maar toch begrijpen ze allemaal dat zwarte piet echt niet kan. Kom maar door, roetveegpiet.

Tot slot is december in de modellenwereld een rustige tijd. Zo vlak voor de kerst heeft bijna niemand meer zin om te werken. Dat betekent dat ik meer tijd heb voor vrienden, familie, studie en het op orde krijgen van mijn administratie (yay). Normaal gesproken is het onmogelijk om dingen te plannen, maar eind december is gegarandeerd een ‘optievrije’ tijd. Waar ik normaal gesproken liever te veel dan te weinig werk, is deze zekerheid van geen werk soms heel erg lekker.

Tegen de tijd dat jullie dit lezen lig ik lang en breed bij te komen van mijn Sint-eetcoma. Het is nu pas 4 december en ondanks goede voornemens weet ik nu al dat bij mijn ouders de pepernoten, choco en borstplaat flink zijn ingeslagen. Ik ben dan misschien model, maar wel eentje met een zwak voor Sint-snoep, en dan vooral: gevulde speculaas, mijn redder in voor- en tegenspoed.

XX kusjes van Lily