Dagboek van een model

Lily spendeert haar dagen als model en holt van shoot naar show en door naar weer een casting. Op Amayzine vertelt ze je alles over hoe haar leven écht is. Onder een andere naam, dat wel, maar dat betekent dat ze alle juicy details kan delen. Deze week: over hoe onzeker Lily zelf is.

Zoals Cameron Russell al in haar TED talk vertelde: modellen zijn de meest onzekere mensen die je zult tegenkomen. Waarom dat is? Als model word je constant op je uiterlijk beoordeeld en ben je je daarom ook altijd bewust van hoe je eruit ziet. Het is heel handig als je voor een camera staat en je je goede (en slechte) hoeken kent, maar het is lastig om die onzekerheden achter te laten in de studio. Vandaag neem ik jullie mee langs wat van mijn persoonlijke onzekerheden of onzekerheden die ik van collega’s gehoord heb.

Bovenbenen

Bovenbenen zijn een ‘zwak punt’ van veel meiden die ik ken. In deze tijd worden dunne bovenbenen over het algemeen gezien als mooist. Binnen de fashionindustrie is het dan ook: hoe dunner en langer de benen, hoe beter. Toen ik opgroeide was ik altijd dat meisje met de lange dunne benen en dat vond ik heel normaal. Ik dacht er eigenlijk niet over na. Maar toen ik begon met modellenwerk, werd ik opeens omringd door honderden meisjes met langere en dunnere benen dan ik. Het is moeilijk om toe te geven, maar dat maakte mij onzeker. En zeker vlak voor mijn ongesteldheid kan mijn zelfbeeld  veranderen. Ik weet dat ik onwijs dunne, lange benen heb, maar toch, als ik soms in de spiegel kijk, dan vind ik mezelf dik. Gelukkig is dat niet altijd het geval en word ik omringd door vriendinnetjes die me een klap geven als ik zo’n onnodig gemene opmerking over mezelf maak.

Symmetrie

‘Je linkeroog is een fractie groter dan je rechteroog, vooral als je moe bent. Grappig hè?’ Dit was een opmerking van een fotograaf. Ik had geen flauw idee dat dat zo was, maar vanaf nu zie ik elke keer wanneer ik een foto van mezelf zie of mezelf in de spiegel bekijk als ik moe ben dat mijn rechteroog iets kleiner is. GRAPPIG HÈ? Nou, ik vind het eigenlijk helemaal niet zo heel grappig, gappie.

Snorro

Ooit wel eens een super HD ingezoomde foto van jezelf gezien? Laat me je een tip geven: don’t. Ik heb wel eens meegekeken op de computer van de fotograaf. Die kleine donshaartjes die bijna elke meid op haar bovenlip heeft zitten, lijken op beeld pikzwarte dikke haren die een snor vormen waar Pablo Escobar u tegen zegt. Vanaf toen ben ik de haartjes op mijn bovenlip gaan threaden (tip: Threaden schijnt beter te zijn voor je huid dan waxen).

Pukkeltjes

Kleine pukkeltjes heeft iedereen wel eens. Zelf ben je je daar vaak veel beter van bewust dan de mensen om je heen. Wat voor jou op de Vesuvius lijkt, ziet iemand anders niet eens. Maarrrr, voor make-up artists is het hun werk om de kleine onzuiverheden weg te werken. Met loeischerpe ogen wordt je huid afgezocht en elk vlekje of bultje wordt aangestipt met de concealer. Dat is meer dan logisch, maar toch voelt elk stipje als een kleine belediging.

Neus

Een vriendinnetje van mij heeft ooit te horen gekregen dat haar neus het beste op de foto ‘werkt’ als ze haar gezicht driekwart draait. Het gevolg? Foto’s en profil vindt ze nu doodeng, dus als een fotograaf vraagt haar gezicht te draaien, doet ze dit niet meer dan driekwart, tenzij de fotograaf aanspoort dat het echt en profil moet zijn.

Lipkussentjes (ja, dat is iets)

Een vriend van mij klaagde er ooit over dat de lippen van het model niet bij de shape van haar kin paste. Die kin was heel ovaal en zij had van die lipkussentjes. Ik had nog nooit van lipkussentjes gehoord, maar dat zijn blijkbaar kleine verdikkingen onder de hoeken van je onderlip. Toen ik in de spiegel naar mijn eigen lippen aan het staren was, zag ik ze bij mij ook zitten. Helemaal kut natuurlijk, want dat was blijkbaar niet mooi. Maar ik hoefde me niet druk te maken, want bij de shape van mijn kin (wat hoekiger) kon dat dan wél weer. Pfoe, gelukkig maar. Hoewel, ik zie ze nog steeds altijd zitten.

Zo zie je maar weer: iedereen heeft zijn of haar eigen onzekerheden. Mensen die er in jouw ogen perfect uitzien, kijken ook in de spiegel en zijn dan soms niet helemaal tevreden. Behalve een vriendinnetje van mij. Zij is zo lief voor zichzelf. Als ze in de spiegel kijkt naar bijvoorbeeld haar rug, zegt ze tegen zichzelf (of tegen degene die naast haar staat): ‘Kijk nou, kijk, wat een mooie rug’, waarna ze zichzelf een aaitje geeft en doorgaat met haar dag. Klinkt misschien heel raar, maar ik denk dat we allemaal wat liever voor onszelf mogen zijn. Je hebt maar één lichaam en je moet er je hele leven mee doen. Dus de volgende keer als je naar jezelf in de spiegel kijkt, geef jezelf dan hardop een compliment en een schouderklopje. Because you’re worth it.

Kusjes van Lily XX