De 7 issues die je hebt als je sport met grote borsten

“En dan trek je je armen strak langs je lichaam naar beneden”, zei mijn trainer. Ik wilde het heus wel, maar op de route van die twee armen richting mijn heupen bevonden zich de zijkanten van mijn borsten en waar die dan moesten blijven in het verhaal wist ik even niet. Dus ik sjoemelde er maar een beetje met geknikte elleboog omheen. Sporten met grote borsten, het is een ding, het zijn twee dingen. Wat zeg ik? Zeven.

1. Je bent anatomisch soms gewoon niet in staat om een oefening te doen. Sowieso is kin-op-je-borst al kin-op-je-borsten, want die twee tuimelen meteen richting de hals-area als je in sportbeha op je rug gaat liggen. Maar ik moet dus soms sjoemelen om ze langs mijn ingesnoerde vriendinnen te krijgen. Of als je op je buik ligt en je armen en benen omhoog moet brengen, dan lig je dus eigenlijk op je borsten, ja, en die pletten zichzelf dan een beetje plat tegen de mat.

2. Soms denk je trouwens dat je gaat stikken in je eigen borstpartij. Als je bij yoga achterover moet rollen bijvoorbeeld, dan word je gesmothered (er is geen Nederlands woord te vinden dat dit gevoel zo correct omschrijft als smothered) en kom je naar adem happend weer boven. Alsof je net in een te grote golf bent gedoken.

3. Het shoppen van een sportbeha, nog zoiets, sekslozer gaat het niet meer worden in je leven. Ik bestel altijd maar een stapel om lekker incognito thuis te passen. De ellende begint al bij de naam. Je hebt light weight (schattig), medium weight (best wel normaal) en heavy weight… Heavy, dat klinkt toch een beetje alsof je een kruising bent tussen een Viking en Lola Ferrari. Heavy betekent zwaar. Geen cupmaat die deze schade nog kan fixen. Zware borsten heb je, het is officieel.

4. Het paradepaardje onder de sportbeha’s schijnt de shock absorber te zijn. De. Shock. Ab. Sor. Ber. Heeft iemand hier nog iets aan toe te voegen? Nee? Ik ook niet.

5. Eentje zonder sluiting is trouwens geen optie, want als je jezelf zestig minuten in het zweet hebt staan werken, dan krijg je dat topje nooit meer over je borsten heen gerold of gestroopt. Eindig je in een dwangbuis op de kleffe vloer van de kleedkamer.

6. Hardlopen, meisjes, hardlopen. Hardlopende borsten zijn moeilijk in toom te houden. Zo vind ik het dribbelen bij boksen de hel. Dan dribbelen de dames gewoon een beetje mee, moet je ondertussen snel op de zak tikken en dan wordt het helemaal een bouncend gedoetje daar.

7. Mannen die met open mond naar je borsten staan te turen kom je overal tegen, maar in de sportschool is het toch wat ongemakkelijker. Je hebt ze net in het harnas geregen en dat zo’n kerel (ik kan hem niet anders noemen) dan tóch tuurt. Maar hóe dan en waarom, joejoe?

P.S.: Het schijnt zelfs zo te zijn dat één op de vijf vrouwen niet sport door grote boobies. Meid, niet doen, gewoon insnoeren die hap. Kan ons het schelen.

P.P.S.: Vrouwen in deze provincie hebben de grootste borsten van het land.