De 8 boeken waar je mee op de bank wil kruipen
Geef me een boeiend boek en mijn vriend gaat zijn beklag doen. Terecht hoor, of ik misschien onder het eten met hem wil praten. Was als kleine Adeline al zo, ik had chronisch slaapgebrek omdat ik met een zaklamp onder de dekens lag te lezen. Elke woensdag ging ik naar de bieb voor een boek of zes, die ik dan de week daarna uit had. En ja, ik had ook nog een sociaal leven.
Lees boeken, luister boeken, verslind boeken. Het geeft rust in je bovenkamer, je steekt er bijna altijd iets van op en je stapt even in een parallelle wereld. Dit zijn de acht die op mijn leeslijst gaan dit najaar en ze doen het ook lekker op verlanglijstjes. Just saying.
1. De Testamenten – Margaret Atwood
Stel, je kunt niet wachten tot het vervolg van The Handmaid’s Tale, dan begin je alvast aan het nieuwste werk van Atwood. En het is zóveel lekkerder om in je hoofd zelf het verhaal te maken dan het op een scherm te zien. Moet je wel nog honderd jaar je mond houden tegen alle kompanen die ook Handmaid’s kijken.
2. Al het nieuwe werk van Karin Slaughter
Want ze schreef zelf ‘Laatste Weduwe’, maar kwam ook met ‘Schoon Goud’, samen met Lee Child. Karin Slaughter is mijn guilty pleasure, er gaat geen vakantie voorbij zonder een pageturner van haar hand. Ik moet dus blijkbaar weer, want ineens zijn er twee (!) nieuwe boeken.
3. De mooiste tijd van ons leven – Claire Lombardo
661 bladzijden schoon aan het haakje. Het boek beslaat een halve eeuw en gaat over de levens van de vier zussen Sorensons. Eén geheim gooit alles overhoop, waardoor de dynamiek van de familie fijntjes ontrafeld wordt. Klinkt als een familiedrama in mijn straatje.
4. P.S. Van liefdespost tot hatemail: de 150 opmerkelijkste Nederlandse brieven
De sollicitatie van Appie Baantjer aan de politie, een smeekbede van P.C. Hooft met bloed ondertekend, de brief die Mohammed B. op het lichaam van Theo van Gogh achterliet: P.S. bevat brieven die je gelezen wilt hebben.
5. Wat we niet vertelden – Lara Prescott
‘In een mannenwereld zijn vrouwen de beste spionnen’, zo zegt het boek over de roman Dokter Zjivago. Het vertelt het verhaal over hoe de CIA ervoor zorgde dat het Russische volk het boek van Boris Pasternak te lezen kreeg en daarmee de wereldgeschiedenis bepaalde. ‘Soms noemden ze ons niet bij naam, maar gebruikten ze onze haarkleur of lichamelijke kenmerken: Blondje, Rooie, Tieten. Wij hadden ook geheime namen voor hen: Knijper, Koffieadem, Tanden. Ze noemden ons meisjes, maar dat waren we niet.’ Dit wil je in één ruk uitlezen, toch?
6. De meeste mensen deugen – Rutger Bregman
Wat als de mens niet zo verdorven is als wij mensen al duizenden jaren denken? Dat is de vraag die Bregman stelt en waarmee hij de geschiedenis nogal een draai geeft. En als Jan Terlouw en Geert Mak zeggen dat we een boek moeten lezen, wie zijn wij dan nog? Precies, lezen maar.
7. Alles wat ik niet kan zeggen – Emilie Pine
Als je het advies krijgt om een boek niet in het openbaar te lezen omdat het je aan het huilen kan maken, dan heb je me. Pine publiceerde al veel artikelen, maar nu dus een boek over de taboes in het leven, waar vrouwen zich in herkennen.
8. De nieuwe van Japke-d. Bouma
Voor dit boek ga ik 17 oktober op de stoep van de boekhandel liggen. Ik vind haar epistels voor NRC over de kantoortuin geniaal. ‘Mag ik dit even tegen je aanhouden?’ heb ik slap van het lachen gelezen, dus ik kan niet wáchten op haar Gids voor de Kantoortuin. Kijken of ik her en der nog even wat toe kan passen.
Alles uit? Lees dan ook Lekker Laten Lullen en Ik zal de wereld nooit meer zien.
