De allerleukste Chateau-momenten van dit seizoen

Zeg me dat het niet zo is. Zeg me dat het niet waar is. Wel? Ja echt, vanavond is alweer de laatste aflevering van het tweede seizoen Chateau Meiland. En om je er even aan te helpen herinneren hoe erg dat is, heb ik onze favoriete momenten van onze spirit animal Martien verzameld. Sorry, maar ‘Het is 11.25 uur en we zitten aan de koffie in plaats van de wijn’ en: ‘We zullen wel zo’n muts op krijgen bij de maaneeshje. Zo’n hele harde muts.’ Is toch niet normaal, zo geniaal?

Martien: ‘Het is 11.25 uur en we zitten aan de koffie in plaats van de wijn. Wat is dit?’ Maxime: ‘Geen idee, pap, ik word ook helemaal misselijk van het idee.’

‘OH DE FRAAR.’ Als in: au revoir, HA HA, stuk.

Martien: ‘En de laatste stap van het hoofdgerecht is het kasiemalieseren, kaliemiseren, kaliemeren, kaliemalieseren van de kalkoen.’ Karameliseren.

Carolien: ‘Je kan toch niet naar de gasten met die wenkbrauwverf op?’ Martien: ‘Wat maakt dat nou uit, mijn privéleven gaat ook gewoon door in Frankrijk, hoor.’

Ik weet het niet zeker, maar ik geloof dat Martien ook nog even moest niezen. DAT HOOFD, DIE NEUS. ARMEN. OGEN. OREN. Nooit eerder zag ik zoveel gewrichten tegelijkertijd bewegen. Een verwarde octopus op het droge is er niks bij.

Het plafonDTTTH. Hahahaha.

Martien: ‘We zullen wel zo’n muts op krijgen bij de maaneeshje. Zo’n muts. Zo’n hele harde muts. Die zet je op voor de bescherming als je gaat paardrijden, weet je wel?’

Martien: ‘Oh, en een klein beetje racottes erbij. Dat zijn wortels in het Frans. Ja, racottes.’ Racottes? Of toch carottes?

Martien: ‘Ik ga wel first. Nee, wacht nog maar even einen moment. Zet ‘m anders eerst nog even on the floor in de chambre.’ Hoppa: Duits, Frans, Nederlands en Engels in de mix. Wat heeft onze Martien toch een talenknobbel, HA HA.

Martien: ‘Ik pak eerst even een rosé. Hoe laat is het? Nou ja, het maakt eigenlijk ook helemaal niet uit hoe laat het is.’ That’s the spirit.

Martien: ‘Hoe heet onze huishoudster nou ook al weer? Oh, Nadège heet ze. Shit, zei ze nou Desirée? Oh nee, het is Nadège. Nadège ja, wat een kutnaam eigenlijk. Ja weet je, nu Carolien vertrekt, ben ik extra blij met onze nieuwe huishoudster. Zo blij met Nadesh.’ N.a.d.è.g.e.

DIE KAT, die borrelplank. Hahahaha. Oh, ik moet zo hard lachen. Martien: ‘Die kat vreet gewoon m’n borrelplank op. En dan komt er ook nog een auto aan. En straks komen de honden. Ja, het zijn nieuwe mensen. Ja, Erika, het is jouw turn, hoor. Pff, ik heb het Spaans benauwd.’

Hoe Martien het bed opmaakt? ‘Ik pak à gauche en Nadège altijd à droite, want ik ben links, weet je wel. En dan doe we die punten zo in die punt. En dan wachten we op elkaar, toch Nadège?’ (Onze Franse Nadège heeft geen idee.) ‘En dan doen we met z’n tweetjes zo die flap zo samen met z‘n tweetjes. Wij werken echt heel très bien zo samen, toch, Nadège?‘ (Nog steeds geeeeeen idee.)

Martien en Erika richting de vuilstort. Martien: ‘Willen we dan de blauwe of de groene kant van het afdekzeil boven? Eer, blauw aan de bovenkant? Of toch groen mooier?’ Erika: ‘Ja, groen is mooier.’ Martien: ‘Ja, groen is inderdaad mooier, veel beter bij de natuur.’