De verschrikking van de Bali belly

Godsamme. Daar lag ik dan. Nu moet ik zeggen dat ik in de klamme tropische dertig graden bést met een zweetsnor op een bedje wil liggen (graag zelfs), maar niet trillend als een rietje met koude bibbers over het lijf, met een buik alsof er een zojuist een vrachtwagen in de achteruit overheen is gebulldozerd. Wat een shitzooi. Literally.

Na een week Azië ging het mis. Net nadat we onze lunch besteld hadden in dat leuke restaurantje, kreeg hij ineens een wegtrekker. Zweten. Gapen. Tien minuten later zat ‘ie een beetje apathisch voor zich uit te staren en lusteloos in zijn burger te prikken. Hij bleef herhalen dat het leek alsof ‘ie steeds voller ging zitten, terwijl hij juist geen hap door zijn keel kon krijgen.

Drie uur later voelt mijn maag ook ineens heel vol. Maar écht heel vol. Alsof ik een zeventiengangenmenu, drie nasi campurs en twee fucking paarden verorberd heb. Je kan alleen maar liggen. Dan komen de bibbers. De misselijkheid. De steken in je buik. Je maaginhoud die aanvoelt als een draaimolen. Het ‘why-me-why-me-‘gevoel. Til je arm omhoog en het voelt als een opgave, zó zwaar. Die avond hebben we niet gegeten en de drie dagen die erna volgden ook amper.

‘Bali belly’ dekt de lading niet. Dat klinkt schattig. Bijna Pokémon-schattig. Buiktyfus hebben we het hier over. Een zware, gore voedselvergiftiging van het ergste soort die alleen in de hel geserveerd zou mogen worden. Het gekke is dat Bali wordt overspoeld met onbevreesde westerse toeristen die geen flauw idee hebben van de voedselvergiftigingsterror. Of die het wel weten, maar er toch te naïef in stappen. Including me.

De vraag blijft wat de buiktyfus bij zoveel mensen veroorzaakt. De een zegt het lokale eten, de ander blamet de vieze rupiah-bankbiljetten die dagelijks door je vingers glijden. Op andere sites lees je weer dat je lichaam moet wennen aan het Aziatische klimaat. Al met al zit het ‘m wat mij betreft voornamelijk in de hygiëne. Onder het mom van ‘kijk ons eens lekker traditioneel doen’ schuiven we massaal aan bij kleine warungs waar het voedsel op sommige plekken naast een open riool wordt klaargemaakt. You see: in Indonesië (maar ook in landen als Pakistan en India) waarschuwt de GGD niet voor niets voor voedselvergiftigingen.

Moeten we dan nu allemaal bang worden en niet meer naar Bali willen? Hell no. Maar ik vind wel dat we er best wat meer over mogen vertellen aan de ander in de hoop je medemens niet op te zadelen met deze ernstige fucked up-situatie. Dus. Komt ‘ie.

Hoe je een Bali Belly voorkomt:

• Drink alleen schoon mineraalwater. Mijd de ijsblokjes.
• Als je trek hebt in een salade: alleen bestellen in kwaliteitsrestauarants, niet bij dat ‘ene tentje op de hoek’.
• Ongeschild fruit (appels etc.) laten staan.
• Biefstukjes die nog rood zijn van binnen: nope.
• Überhaupt kun je in Bali heerlijk vega en zelfs vegan eten, dus wil je helemaal geen risico nemen, vermijd dan even alle vlees.
• Rauw voedsel is gevoeliger voor het aantrekken van bacteriën. Ik zeg niet dat je geen sushi kán eten, maar let erop waar. Bij twijfel niet doen.
• Waag je niet aan schepijs.
• Was je handen meerdere keren per dag, zéker nadat je geld hebt aangeraakt.
• Neem anders van huis een klein flesje desinfectie mee voor in je tas. Altijd prettig.

Bovenstaande tips lekker allemaal te laat en lig je al rollebollend van de kramp in bed? Shit happens. Dit is wat je dan kunt doen.

• Drink veel water. Voornamelijk lauw/warm water.
• Pak genoeg slaap. Maak het jezelf niet moeilijk en cancel hoe stom ook je planning van de dag: pak je rust en ga op bed liggen als je voelt dat je lijf het nodig heeft.
• Pittig eten is niet slim op het moment.
• Electrolytesdrankjes zijn je beste vriend. Je weet wel, die drankjes die sporters drinken. Natrium, kalium, calcium; van alles zit erin waardoor jij je beter gaat voelen.
• Mocht het allemaal echt erg worden voor je gevoel: informeer bij je hotel welke apotheek ze je kunnen aanbevelen voor medicijnen. En sterkte, buddy, I know how you feel. Het wordt langzaamaan beter. Laat het je vakantie niet verpesten!