Deze Netflix-docu wordt ‘de beste ooit’ genoemd dus kijken maar

Jahaa, met zo’n titel heb ik wel gelijk je aandacht op deze maandagochtend, of niet? Begrijpelijk, hoor. En het is niet eens een clickbaitje, nee, dit wordt dus écht gezegd over The Devil Next Door. Sowieso wil ik wel even een momentje stilstaan bij de true crime-trend die Netflix in gang zet. Vind ik helemaal leuk. True crime als favo genre hebben; ik durfde er eerst niet echt voor uit te komen maar het begint langzaamaan te komen. Maar allejezus zeg, Netflix weet het wel te presteren door met de meest bizarre docu’s in sneltreinvaart te komen.

Ik vind Tell Me Who I Am al redelijk bizar, Abducted In Plain Sight frustrerend en bizar,  en nu is er nu dus The Devil Next Door. Over, je raadt het al, een buurman die écht duivels is. Hoe duivels? Nou, zeg maar zo, nazi-achtig, moordlustig duivels. Maar dan een béétje Making A Murderer erbij, al ben ik daar nog wel sceptisch in. Oké, letten we even op?

De docu draait om ‘familieman’ John Demjanjuk, die in Cleveland woont en rustig van zijn pensioen lijkt te genieten. Of nou ja, dat is-ie zeker aan het doen, tot er een aantal beschuldigingen zijn kant op komen. Niet bepaald malse, er wordt gezegd dat hij Iwan de Verschrikkelijke (en met zo’n bijnaam weet je het al) te zijn, een concentratiekampbewaarder in de Tweede Wereldoorlog. In Israël wordt hij aangeklaagd voor medeplichtigheid van ongeveer een miljoen joden. En schuldig bevonden.

The Devil Next Door laat veel interviews zien en verschillende scènes vanuit de rechtbank. Demjanjuk heeft zelf altijd volgehouden te zijn gedwongen tot zijn daden. In verleden tijd ja, hij is in 2012 in zijn cel overleden. In die zin is deze docu ook wel weer frustrerend, en dat bedoel ik met het Making A Murderer-tintje;  je weet uiteindelijk niet zeker wat nou de waarheid is. Aarrggh, daar kan ik dus ook slecht tegen. Maar ja, afzetten kon ik ‘m ook niet. Dus bij deze sta ik helemaal open voor discussies met voor- en tegenargumenten waarom hij wel of niet terecht schuldig is bevonden. Al staat het als een paal boven water dat hij hoe dan ook deze verschrikkelijke daden wel heeft gedaan, gedwongen of niet. Dat is alvast m’n eerste voorargument. Nu jij.