En dan nu even over mevrouw Federer

Je zou daar maar zitten, bijna vijf  uur lang. Als mijn hart al om een sabbataical vraagt na het zien van de titanenstrijd tussen Djokovic en Federer, hoe moet het dan met het hare zijn? Mevrouw Federer dus. Want we zijn na gisteren zo benieuwd naar haar. En disclaimer: ik ben geen tennispro, dus het kan best zijn dat ik oude koekjes serveer, maar ik wist het niet, dus als je tot mijn groep behoort, vind je het vast interessant.

Wie is het?

Miroslava Federer, geboren in Tsjechoslowakije maar al heel jong naar Zwitserland verhuisd.

Oké oké, da’s het zelfde land als Roger, maar hoe hebben ze elkaar ontmoet? In de disco?

Nee joh, daar had hij toch geen tijd voor. Het was trainen, trainen, trainen wat de klok sloeg. Maar toevallig deed Miroslava dat ook. Ze kwamen allebei uit voor het Olympisch team in 2002 en van het een kwam het ander.

Ah, dus Miroslava weet ook wel hoe je een balletje in de lucht moet houden.

Zeker, zeker. En het leuke is dat haar vader haar toen ze negen was meenam naar een tennistournooi in Duitsland en ze daar Martina Navratilova leerde kennen. Zij gaf haar een racket, een bal en haar eerste tennislessen. She learnt from the best.

Is ze gestopt vanwege huisje, boompje, beestje?

Helaas niet, ze had een blessure aan haar voet en moest toen stoppen. Maar ze werd toen wel de manager van Roger. En dat huisje en de beestjes kwamen wel. En hoe: er kwam een jongenstweeling en een meisjestweeling. Da’s ook topsport.

En trouwens…

Dit heeft niets met Miroslava te maken, maar ik vind het zo lief. In 2002 overleed Peter Carter, de coach van Federer. Nog steeds nodigt hij elk jaar zijn hele familie uit als hij de Australian Open speelt. Lief.