Even over Kim Kardashian en psoriasis

Toen ik ontdekte dat Kim dezelfde huidziekte heeft als ik heb, vond ik dat wel een beetje cool. Niet dat een huidziekte cool is natuurlijk, vraag dat maar aan mijn zevenjarige zelf die er door klasgenoten van beticht werd schurft te hebben (waargebeurd). Maar dat Kim K. het op foto’s gewoon liet zien was een verademing. Niemand is perfect, zelfs een Kardashian niet, dat leek haar boodschap. Het bestaat, het is er, je kan er niets aan doen, waarom zou je het verbergen? Cool dus, tot ik een video zag hoe ze met haar nieuwe foundation haar psoriasis wegwerkte. Dat begreep ik niet helemaal.

Terwijl Kim liet zien hoe dat wegwerken in z’n werk ging, bejubelden mensen haar online, want kijk eens hoe open ze over haar psoriasis is. Ik dacht ondertussen alleen maar: huh, pardon en waarom? Kijk, je moet vooral zelf weten wat je wel en niet deelt met de wereld. Maar als je besluit open te zijn over zoiets als een huidziekte, waarom laat je dan aan je 146 miljoen volgers zien hoe makkelijk het met (jouw eigen op de markt gebrachte) foundation te verhullen is? Ligt het aan mij of riekt dit naar een marketingtruc?

Las ik pas ook nog ergens dat product X echt de scrub der scrubs was, want Kim-Kardash zweerde erbij en dat wilde wat zeggen, want zij had zelf huidproblemen. Ik ben zelf nog nooit iemand tegengekomen die zijn of haar psoriasis stond te scrubben, maar ik kan me niet eens indenken hoe pijnlijk dat voelt. Je moet weten dat door psoriasis je celdeling als een razende gaat, waardoor je huid best wel fragiel en teer wordt. Even lekker scrubben was in ieder geval nog niet bij me opgekomen.

Moraal van het verhaal: hoe cool ik Khloé vond dat ze haar striae niet even door photoshop haalde, zo even wat minder cool vind ik Kim omdat ze eigenlijk laat zien hoe je de imperfectie wegwerkt. En ik flash heus niet bij iedereen met mijn psoriasis, maar imperfecties maken wat mij betreft de mens. Niet hoe je ze eens flink in de camouflage kunt zetten.