Kiki in gesprek met Orlando Bloom en Cara Delevingne

Ik denk niet dat ik eerder zo lang voor de kledingkast hebt gestaan als De Bewuste Dag. Wat doe je aan als je je jeugdliefde ontmoet? Ja, die ene man van de poster die boven je bed hing zo’n drie jaar lang. Hitkrant-materiaal. De Hollywoodster die we kennen uit The Lord of the Rings, Pirates of the Carribean, de man van Katy Perry maar bovenal briljant acteur. Cara Delevingne zou ook van de partij zijn trouwens, want de twee spelen samen de hoofdrol in de gloednieuwe serie Carnival Row, het nieuwe paradepaardje van Amazon Prime.

Nu kijk ik Orlando in de ogen. Charmant is een understatement. Cara ziet er ook enorm cool uit in dat glitterpak. Al kijkt ze wel iets bozig, of is dat gewoon gevalletje kat uit de boom? Hartslag omhoog. Oké Kiek, je hebt tien minuten. Let’s go.

Orlando, wat ik zelf bijzonder vond na het zien van Carnival Row: de serie schuwt maatschappelijke dilemma’s als racisme, verdeling en haat juíst niet. Wat voor boodschap proberen jullie over te brengen?
Orlando: ‘Ik denk dat we met deze serie een brug proberen te slaan als het gaat om angst. Angst voor verschil. Het leven ‘met de ander’. Die angst wordt in de maatschappij eigenlijk aan ons opgedrongen, maar ik denk dat we toch nog te vaak in hokjes denken uit onwetendheid.’

De serie speelt zich af in een stad die verscheurd wordt door haar burgers en een groep mythische wezens die er komen schuilen voor de oorlog in hun eigen ‘mysterieuze’ land, toch?

‘Klopt. En de burgers denken: oh god, als deze wezens naar ‘onze’ wereld komen, dan gaan er slechte dingen gebeuren. Ze gaan ons beroven, verkrachten, vermoorden of whatever, ze denken eigenlijk het slechtste wat je maar kunt bedenken. Mijn karakter zit letterlijk tussen de twee werelden in.’

Als je ziet hoe makkelijk het zeker in deze tijd is om de ander niet te accepteren, te leven in haat en nijd, dan vind ik je een held als je probeert om het goede te doen.

‘Precies dat trok me zo in deze serie aan. Carnival Row draait om het maken van bruggen, geen oorlog. De getalenteerde schrijvers die deze show hebben bedacht hebben allemaal iets relevants en actueels op tafel gebracht. Uiteindelijk verbindt liefde altijd.’

Over liefde gesproken: jij en Cara, vrienden in real life, nu lovers op de set. Waren de seksscènes ongemakkelijk?

Orlando: ‘Ik vind erotische scenes nooit echt leuk, om eerlijk te zijn. Het geheel voelt vaak toch een beetje awkward, omdat er veel mensen bij staan te kijken en jij moet doen alsof je seks hebt. Je stelt jezelf heel kwetsbaar op. Het hoort gewoon een beetje bij het fantasy-genre. Maar er komen gelukkig niet te veel erotische scènes voor in de serie.’

Cara, jouw karakter is ook best wel een outsider, als ik het zo mag zeggen. Heb je jezelf ook wel eens zo gevoeld?
‘Absoluut. Ik heb van jongs af aan al het gevoel dat ik er niet helemaal bij hoor. Ik weet niet, sommige mensen hebben gewoon altijd het gevoel dat ze er niet bij horen, I guess. Ze voelen zich vaak alleen, onzeker en niet geaccepteerd.’

Orlando: ‘We voelen ons allemaal wel eens zo. Ergens niet helemaal thuis. Toch? Tenminste, ik wel. Ik denk dat als je je niet zo voelt, dat je een masker draagt.’

In de serie spelen jullie een secret koppel. Stel, jullie zouden in real life een relatie hebben. Waar zouden de ruzies over gaan?

Cara: ‘Ik vind jou best wel een rommelkont, eigenlijk…’
Orlando: ‘Nee, echt? Dat ben ik toch niet?’
Cara: ‘Ja, kijk, daar gaan we al.’
Orlando: ‘We zouden ruzie maken over wie er achter het stuur zou zitten in de auto.’
Cara: ‘Oh so-wie-so. Honderd procent.’
Orlando: ‘Je weet het. Ik zou rijden.’
Cara: ‘Echt niet. Oh my god, we zouden zulke ruzies krijgen.’
Kiki: ‘Jullie krijgen nu al ruzie.’
Orlando: ‘We zouden de hele dag touwtrekken wie de broek aan zou hebben.’
Cara: ‘Nee hoor, dat hoeft niet. Ik namelijk.’
Orlando: ‘Zie je?’

Jullie zijn écht goede vrienden. Heeft dat geholpen tijdens het spelen van een koppel?

Cara: ‘Ik weet niet of het zijn van vrienden daarin een verschil maakt. Het zou het juist misschien moeilijker kunnen maken. Maar als je echt kunt acteren, dan zou het geen verschil moeten maken.’

We kunnen nu eigenlijk al spreken van een succes. De serie is een dag uit en er is al aangekondigd dat seizoen twee in de maak is.

Cara: ‘Ik weet het, dat vind ik nog steeds écht bizar. Ik bedoel: je hoopt wel dat het gebeurt, maar dat het nu al bevestigd wordt… Echt wauw.’

Orlando: ‘Ik denk dat het eerste seizoen van elke show aftasten is. Je moet je draai vinden. Mensen zullen in je gezicht zeggen dat het fantastisch is, om vervolgens achter je rug te zeggen: ‘Hmm, het is geen Game of Thrones. Dat proberen we ook helemaal niet te zijn. We hadden een heel nieuw verhaal om te vertellen. Maar de makers hebben veel vertrouwen en als acteur hoop je natuurlijk altijd op een tweede seizoen.’

De PR-dame knikt. Tijd voor nog één laatste vraag.

Orlando, je speelt een gewaardeerd detective. Stel, je zou nu voor één dag in iemands leven mogen creepen, in de hoop dat er iets geks uit komt, wie zou je kiezen?

Cara: ‘Good freaking question! Wauw.’

Orlando: ‘Hmm. Er zijn eigenlijk best veel mensen bij wie ik dat zou willen. Poetin zou ik wel heel interessant vinden, denk ik. Trump lijkt me dan weer totaal niet interessant eerlijk gezegd. Hij is überhaupt niet interessant, dat lijkt me duidelijk.’

Jij, Cara?
‘Ik zou Bill Murray kiezen, makkie. Of Jim Carrey.’

Orlando: ‘Oh nee wacht, ik weet het, mag ik nog ruilen? Jeff Goldblum lijkt me heel interessant.’

Twee minuten later word ik vriendelijk naar de gang geëscorteerd. Als ik op straat in Londen loop, kan ik maar één ding denken: holy lord, hij raakte mijn hand aan. En zij complimenteerde mij met mijn outfit.

Afijn, Carnival Row dus. Een serie over liefde en haat, over verschillen en (onbedoelde) gelijkenissen, over vriendschap en vijanden. Best een tikkie spannend is-ie, maar onwijs mooi gemaakt en erg actueel. Vanaf nu op Amazon Prime.