Lieve Hema,
Het was even rustig, maar ineens ben je weer in het nieuws. Ze hebben het over je verse eigenaar Marcel Boekhoorn, je 800 miljoen euro schuld, je verse verkering met Jumbo City en of je op sterven na dood bent. Ik begrijp het niet. Geef me één vrouw, of anders een man, die nooit iets van je heeft gekocht. Zelf doe ik elke week een rondje bij je, ook al heb ik niks nodig. Ik vroeg mijn beste vriend, toen hij net een jaar in Dubai woonde, wat hij het meest miste. Ik hoopte natuurlijk ergens dat hij mijn naam zou noemen, maar hij noemde jouw naam. HEMA, want hij miste je shirts en je sokken en waar koop je anders eigenlijk je handdoeken? Terechte vragen, vind ik. Want wat moeten we zonder jou? En wat moeten we zonder…
Je rookworst.
Je hotdog met saus.
Je tompouce.
Je grote wattenschijfjes.
Je seemless topjes.
Je sokken.
Je notitieboeken.
Je dekbedovertrekken.
Je vegan appeltaart (zegt Kiki, maar ik vind dit zelf een beetje vergezocht).
Je fotolijsten.
Je inpakpapier, cadeautasjes en je frutsels en lintjes.
Je washitape.
Je rompertjes (heb ik uit betrouwbare bron).
Je extra lange witte T-shirts voor heren.
Je ordners en tabbladen.
Je kerstslingers.
Je alles waarvan ik niet weet waar ik het anders moet halen.
Met 800 miljoen euro schuld, slik, ziet de toekomst er niet zo zonnig uit voor je, maar je nieuwe peetoom doet er alles aan om je te redden, zeggen ze. Ik denk dat ik het weekend nog even bij je ga shoppen, want we moeten elkaar steunen in zware tijden. Ik voorzie een actie: koop je kerst bij HEMA. Kunnen we in 2020 gewoon samen verder.
Liefs!
