Tess Hoens

Ik weet nog dat ik Tess de eerste keer zag. Het was op Koninginnedag op de Noordermarkt, ze liep trots naast haar vader en had net een Spaanse dans gedaan. Ik  geloof dat ik zelden zo’n mooi meisje had gezien. Tess bleef. Dan weer op de achtergrond, dan via via in het vizier. Gelukkig was ik, toen ze ineens groot was en op onze kinderen paste. En dat ze me op  de schouder tikte om te vertellen dat haar vriend een gym bij ons om de hoek opende. Sindsdien sport ik braaf drie keer per week. Afijn: Tess. Altijd lief, mooi en altijd met een verrassende fashion find.

Haar leven is geweldig, maar ook bij haar zijn er dingen die niet helemaal lopen zoals ze zich had gewenst. En daar wil ze over schrijven. Omdat er van schone schijn al genoeg is en omdat eerlijkheid helpt. Wat het is? Dat gaat ze je zelf vertellen. Ik ben trots op Tess, in welke vorm dan ook.