Mays Dubai report

“Jullie vliegen business class. Het is een avondvlucht en zo zijn jullie lekker uitgerust bij aankomst.” Da’s natuurlijk leuk bedacht van PR-tycoon Daphne Knijpinga die ons uitnodigt voor de jaarlijkse Coty-trip waarbij onze hoofdtaak is smeren (met Lancaster) en wentelen en smeren en wentelen. In de praktijk werkt het net even anders.

Zet mij in de business class van Emirates en de kans dat ik meteen braaf mijn dekentje uitvouw om een dutje te doen is net zo klein als dat Melania Trump haar lipfillers laat verwijderen. Te verwaarlozen dus. Ik bedoel: ik zit met mijn vakvriendinnen in het vliegtuig, dat vliegtuig heeft een bar (ik herhaal: een BAR) en er staan duizend geweldige films op het menu. En ze hebben witte Bourgogne. Slapen doen we later. Dus ik vergreep me aan de lekkerste noten en boterzachte witte Bourgogne en sprak over het leven en de liefde met Esther Goedegebuure van JAN en Anke de Jong van Glamour. Daarna tipte Esther (mijn film- en boeksouffleur) me A Beautiful Boy (Met HELEN! Van The Affair! Nog een vriendin aan boord dus) die ik keek tot mijn ogen het echt niet wonnen van de zwaartekracht. Dank aan de stewardess die mijn wijnglas opruimde en mijn dekentje nog even over me heen trok. Toen ik wakker werd, paste het precies om de film af te kijken (zo mooi dat ik ’s ochtends in het vliegtuig zat te huilen) en togen we deze Arabische Emiraat in.

Het vliegveld zo schoon dat het fonkelde, een douanier in een traditionele dishdasha en een stempel in mijn paspoort toe. Ben ik gek op.

Als we richting Nikki Beach Club & Spa rijden waar we ons de komende dagen van onze zware taak zullen kwijten, begint het te regenen. Zelfs dat lijkt geregisseerd. Ons een beetje met de pootjes op de bodem houden lijkt me gezien de weelde to the max niet bepaald een slecht idee.

Morgen meer, May.